Vandaag had ik een afspraak op de ‘post-event-poli’-cardiologie.
Het begin van de revalidatie. Daar zat ik dus nu voor de vijfde keer. De vorige keer, november 2013, had ik ook een klein infarct gehad, maar toen was er geen schade, hoefde ik niet gedotterd en geen stent. Toen heb ik gezegd: “Deze keer doe ik niet mee aan de revalidatie. Het is een bekend pad en ik doe alles er al aan.” Wim Sonneveld zou zeggen: “Het is een mooi boek, maar ik heb het al uit.” Deze keer ontkom ik er niet aan. Het was een groot infarct met weinig schade. Maar wel drie stents, dus ik moet het rustig aan doen.
Vanavond wilde ik al weer met zwemmen beginnen, maar dat is nog even niet aan de orde.
De stents moeten zich nog ‘nestelen’ in de ader, dus geen extra inspanning. Gelukkig hoef ik niet mee te doen aan het revalidatie-sportclubje (zes weken lang twee keer een uur in de week). Mijn conditie is goed en ik beweeg ruim voldoende. Wel krijg ik gesprekken met een psycholoog. Om te leren hoe ik moet omgaan met de verlammende angst.

En toch….. de vaatziekte en de bijbehorende infarcten hebben me niet alleen maar kommer en kwel gebracht. Het heeft me geleerd om bewust om te gaan met mijn tijd en mijn energie. Om ten volle te genieten van de dingen die wel kunnen. Om het leven te vieren waar het maar kan.

Dit jaar hebben wij de Happinez Spirituele scheurkalender. Gisteren stond daar het volgende op:
Het zoeken is een weg die verlossing schenkt.
Dit was de bijgaande uitleg:
Kinderen zijn tomeloos nieuwsgierig. Wat is dit? Wat is dat? Hoezo? Waarom? Na heel wat keren ‘waarom-daarom’ leert het kind hoe alles in elkaar steekt en vermindert het aantal vragen. Met het ouder worden wordt de wereld overzichtelijk en past alles binnen een kader of patroon. Dat heeft een schaduwkant, want leven zonder verwondering en vragen is veilig, maar slaapverwekkend. Voorspelbaarheid is allesbehalve opwindend. Dat moet beter kunnen!

De opdracht was: Ga daarom vandaag eens voor het onvoorspelbare. Neem een andere route naar werk of winkel, zeg wat je echt voelt als iemand je vraagt hoe het met je gaat in plaats van alleen ‘goed hoor’. Leef je uit met koken! Verander je perspectief door op een andere dan je vaste, favoriete stoel te gaan zitten. Voorbeelden te over. Wees creatief. Alles mag, zolang de automatische piloot uitblijft!

Zo’n tekst knip ik uit en plak ik in een schrift. Om nog eens na te lezen.
Vanavond aten we voor het eerst de combinatie pasta-brocoli-roomkaas-pesto-ui-tonijn. Heerlijk!