Vandaag is de laatste zondag van het kerkelijk jaar. In de Protestantse Kerk is het dan gebruikelijk dat in de eredienst de namen genoemd worden van de mensen die afgelopen jaar zijn overleden.
De Catharinacantorij zingt altijd in deze dienst. Daar had ik vanmorgen dus bij moeten staan. Maar ik had de laatste weken niet meegeoefend, dus meezingen kon niet. Ik zat ook niet in de kerk, want de emoties spelen me nog behoorlijk parten. Gelukkig kon ik de dienst ‘meebeleven’ via internet, de pagina van Kerkomroep.
We hadden vandaag verder een ontstellend rustige dag: helemaal geen verplichtingen. Boek gelezen, spelletje gedaan, vestje (in opdracht van Harriët) afgemaakt, begonnen met de Granny Square-sloffen, lange wandeling gemaakt in het Mensinghe-bos, thee met pepernoten gehad en een aflevering van Downton Abbey gezien. Mijn vader kon op zo’n dag vroeger genoeglijk met een goed boek in zijn stoel zitten en constateren: “Sonntag! Ruhe im Zelt.”