Gisteren hadden we een collega-dag. Normaal gesproken ga je een keer per jaar met de afdeling een dagje uit, maar wij horen niet bij een afdeling. Twee managers, twee management assistenten en een beleidsmedewerker. That s all. Onze collega-dag organiseren we zelf. Dit jaar was ik aan de beurt.

En ja, dan is het eigenlijk altijd iets met geschiedenis. De geschiedenis van Roden in dit geval. We maakten met de auto een ’tour historique’ langs het hunebed bij Steenbergen, het brinkdorpje Langelo en de dikke boom bij het Lieverse Diepje. We maakten een wandeling langs de Mensinge en vervolgens over de oude Brink met de eeuwenoude kerk, het beeldje van Ot en Sien en de Winsinghof.
Ook had ik het beeld van Meester Scheepstra in mijn wandeling opgenomen. Maar vanuit de verte meende ik al te zien dat meester Scheepstra er niet was. Er lag een vierkant blok beton met vier schroeven waar meester had gestaan. Met een plaquette met de namen van de sponsors. Ook niet best als je naam bij zo’n lege sokkel staat.

Meester Scheepstra

Maar meester Scheepstra hoort net zo bij de geschiedenis van Roden als de Mensinge en de kerk. Deze rôner Hindericus Scheepstra was onderwijzer, pedagoog en schrijver van kinderboeken voor het leesonderwijs. Hij bedacht onder andere de twee bekende buurkinderen Ot en Sien.

De oude dorpsschool op de Brink met zijn naam herbergt tegenwoordig het Scheepstrakabinet >>>, een kleinschalig museum dat o.a. het gedachtengoed van Hindericus levend houdt. Beslist de moeite waard om eens een bezoek te brengen. En het beeld: komt vast wel weer terug. Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Natuurlijk hebben we niet alleen maar ‘geschiedenis’ gedaan gisteren. We hebben lekker geluncht (champignonsoep, stokbrood en hartige taart), we hebben een kunsttentoonstelling bezocht in de oude basisschool van mijn kinderen (‘de Haven”), die nu door Kunstencentrum K38>>> is omgetoverd tot een prachtige tenstoonstellingsruimte en we vertelden elkaar wat over onze eigen geschiedenis. Geschiedenis kan zo leuk zijn!