Begin deze week app te een vriendin: “Geen stille week voor jullie: sterkte met het begin van de chemo’s.”
Het is inderdaad niet stil om ons heen deze week. Maar toch leven we niet over de ‘stille week’ heen. Gisteravond begon in onze kerk de paascyclus, met de viering op witte donderdag met het avondmaal. In de overweging lag de nadruk op het aspect dat Jezus de voeten van zijn leerlingen wast. Hij gaf ons hiermee het voorbeeld: heb altijd het belang van de ander in het oog en wees daarbij ook maar eens de minste.
Gisteravond zong de ‘Op de Helte’-cantorij, ons zusterkoor hier in Roden. Vanavond (Goede Vrijdag) en morgenavond
(Paaswake op Stille zaterdag) zingt onze cantorij.
Iemand noemde het ‘moedig’ dat we wel naar de kerk gaan. Maar zo beleef ik het niet. Een viering geeft me zoveel: het genieten van de muziek (vooral als ik de alt partij in de cantorij zing), de oude rituelen, de woorden van bezinning van de voorganger en de warmte van de gemeenteleden die ons een hart onder de riem steken.
Muziek geeft mij rust en troost in deze dagen. Met name de Matthäuspassion, bij uitstek muziek voor deze dagen.
“Sehet Jesus hat die Hand” vind ik een van de mooiste aria’s. Zelf geniet ik het meest van een uitvoering van Julia Hamari uit de jaren ’70, maar ga je tegenwoordig naar een Matthäus uitvoering, dan wordt het een stuk sneller uitgevoerd en dan vaak ook nog door een countertenor. Vandaag op mijn blog de twee uitvoeringen: luister en geniet. Of niet.
Vandaag onderging Gerard deel 2 van de eerste chemo, een injectie deze keer. De verpleegkundigen op de afdeling doen er alles aan om ons op ons gemak te stellen. De gang van zaken wordt goed uitgelegd, men heeft alle tijd voor ons. Vandaag was er ook gelegenheid om te benoemen hoe de eerste dagen van de kuur zijn gegaan. Gerard had gisteren erg van last van de hik, omdat door al die medicijnen een zenuw in zijn middenrif overprikkeld raakte.
Donderdagavond om 22.00 uur heeft hij nog gebeld met het ziekenhuis, die hem goede raad gaven over een bepaald medicijn zodat we rustig de nacht in gingen.
Verder heeft hij de eerste dagen goed doorstaan. De pijn in zijn heupen was wat minder en hij had meer energie. Vanmorgen was dat effect al weer weg: hij had lichte verhoging en was moe, maar in de loop van de middag herstelde dat weer. Vanmiddag hadden we op ons verzoek ook nog de gelegenheid de behandelend arts te spreken en dat stelde ons gerust.
Dinsdag weer een infuus en een injectie. Nu eerst Pasen.
Geef een reactie