Vandaag is het 54 jaar geleden dat Gerard werd geboren. Zijn moeder vertelde in het verleden op zo’n verjaardag altijd wel even het verhaal van zijn geboorte. Het gezin bestond destijds uit vader, moeder, twee zonen en twee dochters. Mei 1961 was het gezin verhuisd van de Noord Oost Polder naar Geeuwenbrug, waar ze een kleine boerderij hadden gekocht. Moeder was pas in juli uitgereķend. Ze was een grote vrouw, dus je zag wel dat ze zwanger was, maar ze was niet heel dik.

Zondagmiddag 25 juni 1961 zouden oom Hendrik en tante Mien op bezoek komen. Ze zouden het nieuwe huis komen bewonderen. Maar ‘s morgens begon het bij moeder te rommelen en bij het vijfde kind weet je echt wel of je al dan niet gaat bevallen. De huidige generatie kan zich het niet meer voorstellen, maar op zondagmorgen kon je de visite voor zondagmiddag niet meer afzeggen. Je kon ze eenvoudigweg niet bereiken.
( Hoe belde je dan, vroeg Carlijn laatst. Niet. NIET!?!? Dat ging haar voorstellingsvermogen te boven).

De visite kwam. Voorzichtig werd hen duidelijk gemaakt dat de bevalling aanstaande was. Maar dat was volgens tante Mien niet zo. “Daor liekt het aans hielemaol niet op. Ie ziet d’r ja haost nog niks van!” Pontificaal namen oom en tante plaats en lustten wel een kopje thee.
Op een gegeven moment hield moeder op met toneel spelen, ging naar de slaapkamer en vertelde vader dat hij de dokter moest gaan halen. Toen begreep de familie pas dat het menens was en droop af. Gerard is diezelfde avond nog geboren.

Zondagmiddag is het groot feest: dan gaan we het vieren met familie en vrienden! Het belooft mooi weer te worden, dus we kunnen ook gebruik maken van onze buitenboel. De vriendengroep verraste ons met het aanbod om het buffet te verzorgen: ’t wordt vast TOP!