Gisteravond hadden we de laatste repetitie van de Catharina-cantorij van dit seizoen.
Dat spijt me, want ik geniet altijd van mijn wekelijkse zangavond.
A.s. zondag, 1e Pinksterdag, zingen we in de Catharinakerk, gisteravond moesten er dus nog wat puntjes op de i gezet worden. Behoorlijk wat puntjes zelfs.
Toen ik binnenkwam hoorde ik een alt ‘ouwe zemel’ tegen een tenor zeggen.
Ze bedoelde gelukkig niet die tenor, maar Herman van Veen, maar de toon was al weer gezet.
De viering van a.s. zondag zal veel anders dan anders zijn.
De viering van het Heilig Avondmaal is aan het begin van de dienst, er zal die morgen in veel verschillende talen gezongen worden en midden in de preek zingen wij een lied.
Vroeger (toen er nog heel lang gepreekt werd) was dat in sommige kerken nog wel eens het geval, het werd een tussenzang genoemd.
De muziek voor het lied is geschreven door Anneke van der Heide en de prachtige tekst is van Marijke de Bruijne: “Samen worden woorden taal”.
Ben je a.s. zondag in de Catharinakerk, let dan vooral op de tekst: een echt Pinksterlied!
Het Engelse lied, Eat his bread (dat bij het Avondmaal wordt gezongen) kostte gisteravond nog wel wat moeite, maar na veel herhalen ging het ineens goed. “We hebben tegenwoordig geen kwartjes meer, maar ze kunnen nog wel vallen” vond onze cantrix.
De bassen zongen bij één lied ‘in vele tongen’, dat wil zeggen, meerstemmig. Dat was niet de bedoeling maar iemand op de tweede rij vond dat wel bij Pinksteren passen. “Niks meer aan doen” was haar advies. “Toch nog maar even naar die oefenbestanden luisteren” vond onze cantrix.
Zondagmorgen dus onze laatste activiteit voor de zomervakantie. We kregen zelfs een kledingadvies: kom in het ROOD, de kleur van Pinksteren.
Ik ga het missen op de donderdagavond: de losse opmerkingen, de opgetrokken wenkbrauwen, de gemoedelijke zelfspot en natuurlijk het vierstemmig zingen.
We beginnen pas in september weer……..
Geef een reactie