Sinds een paar weken zijn Gerard en ik eigenaar van een echte zonnewijzer.
Hij staazonnewijzer2t in onze ‘nieuwe’ tuin.

Dat leek me nou zo leuk! Een zonnewijzer >>> werd in de oudheid (toen er nog geen horloges en klokken waren, laat staan digitale tijd…) gebruikt om de tijd van de dag aan te geven.
Al een paar jaar keek ik hier en daar naar zonnewijzers. Maar ze waren altijd schreeuwend duur. Of groot en lelijk. Of glimmend en protserig. “Het komp joe ok wel krek…!”  kreeg ik dan te horen. Ja zeker, het komt mij krek.

Omdat de grenzen van ons perceel iets verlegd werden doordat er een huizenblok naast ons gebouwd werd, hebben we onze tuin opnieuw ingericht. De groentetuin is naar achteren verplaatst, de borders  zijn wat breder geworden en het gazon wat kleiner. Midden in het gazon hebben we een klinker-rondje aangebracht en daar staat dus nu de zonnewijzer. Alvast voor mijn verjaardag. In oktober…..

We hebben deze gekocht via Marktplaats. Hij stond een beetje los op zijn sokkel en er was een schroefje los, maar daarom was hij ook een stuk goedkoper. Gerard zette hem eind mei alvast in de tuin en dat had hij niet moeten doen. ‘Een beetje los op de sokkel’ betekende waarschijnlijk een doodsschrik voor een kraai of een ekster die ezonnewijzer3r nietsvermoedend op ging zitten. Op een morgen troffen we de zonnewijzer aan op het klinker-rondje. Van zijn voetstuk gevallen. Het pijltje was helemaal krom en viel er later af.

Gelukkig hebben wij een heel handige ex-buurman, Jan. Gerard vroeg hem of hij de gevallen zonnewijzer nog kon repareren. “Waarom denk je dat ik dat kan?” vroeg Jan. Dat wisten wij nog van vroeger, toen hij nog naast ons woonde; hij maakte zelf windwijzers met schaatsertjes erop. Diezelfde avond nog kregen we de pijl weer terug van de zoon van de handige ex-buurman, die bij ons in de straat woont.
En kijk nou eens hoe mooi het is geworden: het pijltje zit er weer op en de schroefdraad waarmee hij op de sokkel stond is gerepareerd. Bedankt Jan!