Gisteren werd ik op mijn werk  door iemand van de afdeling Automatisering een ‘WIM’ genoemd. “Jij bent nou typisch een WIM; niet een kenner van alle ins en outs van de computer, maar je Weet Iets Meer van computers dan de gemiddelde collega.”
Daarom mocht ik meepraten over het onderwerp digitale vaardigheden.

We hebben op het werk een intern ‘Intranet’, ik schreef er al eens eerder over. (zie 5 april >>>)  Dat heeft ongekende mogelijkheden, maar er wordt te weinig gebruik van gemaakt.
Dat komt o.a. omdat de medewerkers van ons bedrijf te weinig digitale vaardigheden hebben. Op dat Intranet moet je een eigen profiel aanmaken met een foto, je functie, waar je zit etc.
Dat is voor sommige medewerkers al een hoge drempel, dus beginnen ze er maar niet aan. Er ontstaat op deze manier een duidelijke tweedeling.
De medewerkers die gewend zijn aan sociale media zoals Facebook en Pinterest (de jongere garde) maken fluitend een account aan, halen een fotootje van hun telefoon en hebben in no-time een gevuld account met alle relevante informatie.
De oudere generatie blijft achter. Profiel niet ingevuld. Medewerker niet gevonden.
Dat heeft trouwens niet alles met leeftijd te maken; sommige jongeren vinden het helemaal niet interessant en sommige ouderen lopen vooraan als het gaat om digitale ontwikkelingen.

Als je met pensioen bent en je mist wat digitale vaardigheden dan is dat vervelend voor jezelf, want je krijgt niet alles meer mee.  Maar op je werk kun je je dat eigenlijk niet veroorloven, te meer omdat het niet blijft bij dit intranet.  De maatschappij verandert in rap tempo en als je niet aanhaakt verlies je de macht over het stuur. En dat stuur heb je wel nodig op je werk…….
Volgens mijn collega van Automatisering moeten we binnen onze organisatie meer gebruik maken van de WIM-en. Die kunnen de andere medewerkers helpen om hun weg te vinden op Intranet.

Goed idee, vond ik, dus ik ga mijn best doen voor onze afdeling.
Ook in mijn privé-leven ben ik al een WIM: vorige week heb ik bijvoorbeeld bij een ouder echtpaar van onze PKN-handgemeente uitgelegd hoe ze een kerkdienst kunnen beluisteren op internet.
Als we in de sfeer van de afkortingen blijven zouden we hen WOW-ers kunnen noemen. (Weet Ontzettend Weinig van computers).
Wat ik merk is dat de WOW-ers onder ons niet gemakkelijk een WIM om hulp vragen.
Terwijl een klein duwtje in de rug al een heleboel  scheelt.
Hierbij een oproep aan alle WIM-en: bied anderen je helpende, digitale hand. Vraag eens door als iemand afwijzend praat over internet/computers.
En een oproep aan alle WOW-ers: wil je eindelijk eens op Facebook, wil je een digitaal fotoboek maken: VRAAG HET! Er is vast wel een WIM in jouw omgeving…