Vandaag een klein stukje geschiedenis uit de jeugd van Gerard en mij.
Wij groeiden allebei op in Hoogersmilde. We zaten al vanaf de kleuterschool bij elkaar in de klas, maar gedurende de hele schoolperiode hadden we niets met elkaar.
Hij groeide op op de boerderij van zijn ouders, wij woonden in de nieuwbouw.
Wij speelden ook nooit met elkaar. Hij was van voetbal en klieren.
Ik was van handwerken, kaatseballen en touwtjespringen.
Er zijn dan ook bijna geen foto’s waar wij allebei op staan, met uitzondering van één schoolfoto. We zaten toen in de derde klas (wat nu groep 5 is) en het is een foto van de combinatieklas 3&4.

Lagere School Hoogersmilde met cirkels

Als je op de foto klikt krijg je een vergroting, daarop heb ik met rode cirkeltjes de hoofden van Gerard en mij geaccentueerd.
Voor de mensen uit Roden en omstreken een leuk detail: op de achterste rij staan meester de Vink en zijn vrouw. De Vink was het hoofd der school van de Christelijke Nationale School in Hoogersmilde en zijn vrouw was onze handwerkjuf. Hun zonen Janko en Henk staan ook op deze foto. Het gezin is in 1972 verhuisd naar Roden, waar hij schoolhoofd werd van ‘de Woldzoom’. Die kwamen we dus later nog weer tegen!

Dat Gerard en ik getrouwd zijn mag een klein wondertje heten. Klasgenoten van destijds vonden het een bizarre combinatie. Ik vond Gerard en zijn broer namelijk ontzettende klier-jongetjes. Verder was ik nou niet bepaald het populairste meisje van de klas; ik was heel slecht in gymnastiek, werd altijd als laatste gekozen voor een balspel en werd door de meester, samen met een ander meisje, vaak ‘voorgetrokken’ omdat we goed konden leren. Verder was ik een lang en slungelig kind, ik stak een hoofd boven mijn klasgenootjes uit.
Gerard daarentegen was goed in sport, kon ontzettend goed voetballen en was toen al erg grappig. Dat zie je al aan die guitige kop op bovenstaande foto.
Hoe het zo is gekomen dat wij toch verkering kregen vertel ik een andere keer. Ook daar zijn maar weinig foto’s van……

Naschrift: inmiddels heb ik dat al eens beschreven in het blog ‘Dag van weinig importantie’.