De Noordzee. Gerard en ik zoeken haar van tijd tot tijd op. We hebben deze zee al vanaf veel verschillende stranden gezien. In 2011 zwom ik in Zeeland in de Noordzee met m’n zonnebril op, die werd door een grote zoute golf meegenomen. Iedere keer als ik de zee weer zie vraag ik of ik m’n zonnebril terug mag, maar ook de afgelopen dagen kreeg ik hem niet terug…..
Maandag en dinsdag waren we namelijk samen op Vlieland. We logeerden één nachtje in een hotel in de Dorpsstraat. Op de ANWB-paddestoelen stond voor het dorp Oost Vlieland alleen maar ‘het dorp’. Lekker overzichtelijk. Om met Monopoly-termen te spreken: Dorpsstraat, Ons dorp.
Het was prachtig weer. We genoten van het fietsen op het eiland, zaten met thuis 
gesmeerde broodjes in een warme duinpan, maakten strandwandelingen en ontdekten een kleine strandopgang die leidde naar een zonovergoten strand waar niemand was. Voordat we op dat strand waren maakte ik deze foto. Een mooie verscheidenheid aan kleuren: zomer in Nederland.
Deze keer geen museum. Geen geschiedenis. Nou ja, een beetje. Hier en daar pikte ik een bordje mee en ik haalde wat uit folders. Maar voor de rest: zon, zee en fietsen.
Zitten op het strand, de zee heel langzaam naar je toe zien komen. Schelpen zoeken.
En iets wat ik nog nooit zag: gedichten in het zand. Iets unieks voor Vlieland. De grote banden van de Vliehorstexpress >>> laten ‘dichtsporen’ na. Deze vond ik:
heen en weer rollen de golven, spel van natte zoen,
sprekend schuim fluistert bevlogen; leef nu want nu wordt toen.
Riek Hofman
Jaa leuk hè..die gedichten in het zand..
In maart waren wij op Vlieland en zagen we ook al die dichtregels op het strand.. Zeer bijzonder..heb er ook verschillende foto’s van gemaakt!. Leuk!!