Drie dochters hebben we. Alle drie wonen ze niet meer thuis en met alle drie hebben we regelmatig contact. Meestal komen ze thuis om bij te praten en een spelletje te doen. Soms moeten ze in Roden zijn en combineren ze dat met een weekend bij ons.
Al vaker heb ik verteld over hoe papa door zijn meiden wordt gewaardeerd.
“Papa kan alles!’ was heel lang hun overtuiging.

Opa en Carlijn aan het verven in 1997

Opa en Carlijn aan het verven in 1997

Toen mijn vader overleed in 2008 liet hij een schuur achter die werkelijk bomvol stond met allerlei apparatuur, oud materiaal en gereedschap. Zoveel, dat we bij de verhuizing van mijn moeder een container hebben laten aan rukken om het allemaal af te voeren.
Maar we hebben natuurlijk niet alles weggedaan, er was ook nog heel veel goed spul. Mijn broer en Gerard hebben er uitgezocht wat ze graag wilde hebben

"Papa kan alles!

“Papa kan alles!

en daarna heeft Gerard voor alle drie dochters een klein gereedschapskistje gemaakt met oud gereedschap uit mijn vaders schuur.

Een leuk aandenken aan hun opa, die alles zelf kon maken en altijd hielp bij behangen, verbouwingen en verfklussen.
Af en toe bereiken ons leuke verhalen over hoe ze de show stelen op hun studentenkamers: zij hebben een hamer!
Een schroeverdraaier!
“Heb jij dat joh? Hoezo heb jij dat!”

Maar ze kunnen natuurlijk niet alles zelf. Als het te moeilijk wordt wordt papa er bij gehaald.  Gisteren heeft hij bij Carlijn haken in het plafond gemaakt waar haar racefiets aan hangen. Want papa kan alles!