Gerard stuurde mij vandeweek een mail met een link naar een artikel op de site van RTV Drenthe. Er stond een foto bij van een mevrouw die een glaasje rode wijn drinkt “Spreekt me wel aan!” schreef hij in zijn mail.

Dit was de inhoud van dat artikel:
Er worden met enige regelmaat onderzoeken gedaan naar geluk. Hoe gelukkig zijn we? En waar komt dat dan door? En waar moet je zijn om gelukkig te zijn? RTL Nieuws legde alle recente onderzoeken naast elkaar en kwam tot een archetype.
De gelukkigste Nederlander is een Drent zonder kinderen die jonger dan 30 jaar is of ouder dan 65. Uiteraard heeft hij een goede relatie en een baan. Ook drinkt de gelukkigste Nederlander met enige regelmaat een drankje en heeft hij of zij veel vrienden.
Voor wie al dat geluk op wil zoeken is er nog ander goed nieuws: de gemiddelde huizenprijzen in Drenthe liggen een stuk lager het gemiddelde in Nederland.

Wisten wij natuurlijk al lang. Daniël Lohues zegt daar altijd over: “Geniet er nou maar van dat je hier zo fijn woont en geef er niet te veel ruchtbaarheid aan. Straks komt iedereen hier nog heen en dat moeten we natuurlijk niet hebben, want dan is het gedaan met de rust.” Ik denk dat het ook komt omdat ‘de media’ in ons land zich vooral richten op het kleine stukje Nederland rond Amsterdam, Den Haag en Hilversum. We mogen al blij zijn als wij als Noordelingen serieus worden genomen en niet lacherig worden weggezet als ‘boertie van buutn’. Men heeft daar helemaal niet door (zoals Eric van Oosterhout, burgemeester van Aa en Hunze ooit zo treffend zei) dat wij hier ‘in de eredivisie van Nederland wonen.
Daarom zijn we ook zo gelukkig.

Gisteravond zaten we met allemaal gelukkige Drenten (ééntje met roots in Rotterdam maar helemaal ingeburgerd….) in onze huiskamer. We vierden mijn verjaardag met de vriendenclub van vroeger. We grinnikten o.a. om een “Roelof & Harm-moment” (daarover de komende week meer), haalden herinneringen op met een hilarisch verhaal over een bejaard echtpaar dat op hoge leeftijd nog werd aangehouden door de politie, bekeken op internet oude foto’s van een familie Bruggink uit Hoogersmilde; met natuurlijk het gebruikelijke gekissebis over wie nou wie was….
We proostten op het nieuwe jaar.
Dat wij onze vriendschap nog maar lang zo mogen vieren!