As het eem kan gaot Gerard en ik hen de veurstelling van Daniël Lohues as e weer een neie CD uutbracht hef.
In mei zit wij in De Neie Kolk tussen het publiek in Assen.
De neie CD “Moi”  he’k nog niet kocht, dat doe ik dan wel, ik laot mij eerst verrassen.
De tweede keer dat wij Lohues life zagen was in Börger in theater ‘de Rotonde’. Een klein zaaltie vergeleken bij de Stadsschouwburg en  de Neie Kolk, maor ik heb d’r goeie herinnerings an.
Wij zaten op de vierde rij van het podium af en ik haar het gevuul asof wij bij hum op vesite waren. D’r stunden een paar stoelen op het podium, een vleugel en wat gitaren.

Het programma hiette Allennig III. De bijbeheurende CD hadden wij nog niet heurd en ik zat die aomnd op het puntie van de stoel um maor niks te missen.
Wat mij bijbleem is van die aomnd in Börger is het lied: “As ’t anders gaon was”.
Weer zun typische, filosofische tekst van Lohues. Het lied giet over het woordtie ‘As’.
Wat was d’r gebeurd as het anders gaon was. Daor mugt wij graag over fantaseren.

As mien va en moe niet vanuut Oldenzaal naor Hoogersmilde verhuusd waren, was ik nou misschien wel een Tukker west. Met net zun mooi accent as schoonzeun Cees.
As ik niet bij de cantorij gaon was in 2007 haar ik nou niet bij Lentis warkt, want ik weur in 2008 secretaresse van de alt die naost mij zat op ’t koor.
Mien va kun het vrogger ok mooi zeggen. “As ik joe niet haar en gien grote eerappels, dan mus ik van nood kleine eerappelties eten!”
“As is verbraande turf” zeg een Drent.
Drent Lohues hef van dat gegeven een prachtig lied maakt.

Let naost de tekst ok ies op het pianospel tussendeur; het döt haost een beetie klassiek an.
Hierbij een link >>> naor zien uutvoering.

As is alles wat nooit was, of ’t is overbleem
van wat ooit in vuur en vlam, warmte of hef geem.
Bedenk het maor.