Zondagmiddag zaten wij in onze kapschuur achter in de tuin.
Lekker beschut, uit de wind in de zon.
Het viel ons op dat twee merels onrustig om ons heen scharrelden; luid kwetterend stonden ze in de groentetuin tegen ons te keer te gaan. Alsof wij in hun tuin zaten.
We lachten en wat om.

Gisteravond zei Gerard na het eten: er zitten vogels in de schuur.
Merels. Vlogen de schuur in en er ook weer uit.
Zou er een nest zitten?
We ontdekten geen nest, maar wel een los ei.

Het ligt boven in de schuur op een dwarsbalk, op ongeveer 3 meter hoogte.
De merels weten volgens ons zelf ook niet goed wat ze er mee moeten.
Af en toe gaan ze kijken, maar ze zitten er niet op.
Dat wordt zo geen merel-kuiken…… dat wordt zo helemaal niks.
We gaan het zien.
Vooreerst hebben we voor de schuur heel veel vogelpoep.