Toen wij terugkwamen uit Canada had onze computer de geest gegeven.
Zo dood als een pier. Mijn broer, heeeel handig met computers, nam het beestje mee, maar kwam met dezelfde constatering: zo dood als een pier.

Zonder computer kunnen we tegenwoordig helemaal niet meer, dus we zetten Gerards laptop op de plek van de overledene en konden op die manier toch ‘computeren’.
Maar het was wel lastig. Ik ben gewend aan mijn eigen bureaublad, mijn eigen inrichting op mijn internetpagina, ik kon niet bij mijn emailadressen en het was allemaal wel erg omslachtig met foto’s enzo.

Ook mijn blog heb ik met kunst- en vliegwerk in de lucht gehouden, maar het kostte wel meer tijd dan anders.
Vandaag wordt onze nieuwe computer geïnstalleerd, dus voor vandaag maak ik me er met een Jantje van Leiden van af. Als het goed is morgen een nieuw blog vanaf een splinternieuwe computer!