Alweer een ‘afsluiting van het seizoen’, dit keer van de ZWO. Een etentje ‘door elkaar, voor elkaar’ (uitleg zie blog 20 juni 2015 >>>).
Afrika was het thema deze keer; de ZWO is de komende tijd actief voor het project ‘Straatkinderen in Oeganda ‘.
We kregen een lijst met gerechten en ik mocht kiezen wat ik wilde maken.
“Afrikaans. Wat ja weer lastig.” zei ik tegen Gerard “wanneer hebben jullie eens een project in Italië of Duitsland of zo….” Dan weet ik wel wat ik moet kiezen. Pasta met kip en pesto. Sauerkraut mit Bratwurst.

Ik ben dan wel geen boer, maar voor mij gaat het spreekwoord “Wat een boer niet kent dat eet ie niet” echt nog wel op. Toen ik het lijstje met gerechten naspeurde vond ik niet één gerecht dat ik op voorhand kende. Uiteindelijk koos ik voor boboti. Een ovenschotel met sperziebonen, gehakt, knoflook, ui, banaan en appel.
Op zich al een wonderlijke combinatie, maar de kruiden die je moest toevoegen waren kerrie, koriander, gember en kaneel. KANEEL!

Op internet vond ik een recept voor boboti zonder pakjes en zakjes op de kookwebsite “Lekker & Simpel”. Twee schotels maakte ik: één met gehakt en één met quorn voor de vegetariërs.
Ondanks mijn aanvankelijke weerstand tegen de ongewone combinatie van ingrediënten vond ik het heel erg lekker. Net als overigens de gerechten die de anderen meenamen: pindasoep, de rijstsalade, de couscous schotel, de chapati – omelet -rolletjes, de drie variaties op een bakbananenschotel én de fruitsalade.
Met slagroom en ijs van Albert Heijn.
Niet Afrikaans, maar ook heel lekker.

Ben je net zo’n spreekwoordelijke boer als ik?
Dan kan ik je dit recept >>> als ervaringsdeskundige van harte aanbevelen!