Gisteren waren we op bezoek in Apeldoorn bij neef Jan en nicht Janny.
Voor hen was het bloemstuk met de hyacinten en ik nam ook het theeservies van mijn moeder mee.
Er was weer genoeg om te bepraten.

Zo’n zondag ervaar ik als een oase van rust in de drukke periode waarin we nu zitten.
De reis naar Apeldoorn duurt een uur en drie kwartier en daar geniet ik al van, vooral als ik zelf niet hoef te rijden. Met Gerard stabiel achter het stuur zit ik met m’n breiwerk naast hem; we evalueren wat dingen die de laatste tijd gebeurd zijn en zien ondertussen het Drentse landschap in mooie herfstkleuren overgaan in Overijselse en op het laatst Gelderse streken.

In Apeldoorn is er vervolgens koffie met iets lekkers, we doen een glaasje en vertellen elkaar over de gebeurtenissen van het afgelopen half jaar en ondertussen bekijken we elkaars foto’s.
Janny had heerlijke champignonsoep en lasagne voor ons klaargemaakt.
Het smaakt allemaal lekkerder alleen al omdat iemand anders voor je gekookt heeft.
Ze verraste ons met het toetje: roomijs met kletskoppen en frambozen, gepresenteerd als een artistiek torentje op een schoteltje.
Een ideetje uit een AH-folder.
Grote yum!
En heel eenvoudig om te maken: je maakt beslist een goede beurt bij je gasten als je dit nagerecht serveert.
Heerlijk toetje, heerlijke dag.
Bijna 20 centimeter gebreid…..