Al meer dan een maand ben ik nu al niet meer op mijn werk geweest.
Vorige week realiseerde ik me in een flits dat het al half april was en dat ik nog helemaal niets gedaan had aan de kwartaalrapportages van het 1e kwartaal van 2018. Dat moest in een nieuw format.
Op het moment dat ik het denk weet ik ook gelijk: O nee. Dat hoeft nou niet.
Op sommige data weet ik wat mijn managers op dat moment aan het doen zijn.
Dat de Vestigingsmanagers bij elkaar zitten  voor een overleg.
Maar dat is al steeds minder vaak, omdat ik al meer dan vier weken niets meer met die agenda’s heb gedaan.

… net als de hotemetoten…..

Soms moet ik op mijn werk “complexe afspraken” maken. Managers van Lentis en vertegenwoordigers van verzekeraars bijvoorbeeld, dat zijn altijd lastige opdrachten.
Nu ik thuis ben en tijd heb bedacht ik dat ik dit talent wel kon inzetten voor een andere complexe afspraak: de Waninge-schoonzusjesdag. We roepen dan al maanden tegen elkaar op verjaardagen ‘We moeten nodig weer een schoonzusjes-dag houden!”, maar het duurt altijd een eeuwigheid voordat we een datum hebben. Vorige week vrijdag maakte ik de groepsapp  ‘Schoonzusjesdag’ met de dames (we zijn met z’n zevenen) en begon opgewekt met het inventariseren.

De één heeft vrije dagen op woensdag en vrijdag, een ander op maandag en donderdag.  Vaste oppasdagen, werkdagen,  ziekenhuis afspraken, geplande etentjes: het was net zo lastig als met de hotemetoten op mijn werk.
En nog een overeenkomst: niet iedereen een reageert even vlot… .
Een datum in mei is niet gelukt,  maar begin juni vonden we wel een geschikte datum.  Woensdag 6 juni komen de dames met z’n allen koffiedrinken aan de Boskamp en daarna gaan we een paar leuke dingen doen. Woensdag is anders voor mij ook een werkdag. Langzaam wen ik aan het idee dat ik tot de zomervakantie alle dagen iets kan plannen. Alhoewel… .over twee weken begint de revalidatie.
Woensdag 6 juni kan ik in ieder geval niet!