Niet dat ik nou zo’n globetrotter bin, maor twee en een halve week ziekenhuus en twee weken Boskamp deuden mij verlangen naor een aandere horizon.
De visite die eigenlijk in de agenda stun op zundag 15 april hadden wij ofzegd (een hiele dag is echt nog te drok) en ’s middags vreug ik Gerard of e met mij  ‘uut toeren’ wol.
Met het prachtige weer hadden wij aans netuurlijk al lang op fietse zeten, maar tot zes week nao de operatie mag ik niet fietsen (wegens onverwachte bewegings).
Wij reden richting Slochteren. Daor is de Freaylemaborg met een mooi park. Wij krummelden mooi binnendeur over Eelde en kwamen deur plekkies as Waterhuizen, Westerbroek, Foxhol en Froombosch.

Uut toeren.  Mien va en moe deuden dat vrogger. Thermosflesse koffie en brood met, campingtaofeltie en klapstoelties in de kofferbak. Veur de lol uut rieden doet wij niet vake; wij zet wel iets de fietsen op het rek achterop de auto en gaot argens aanders een stukkie fietsen. Ik vuulde mij haost wat bezwaord over een middag autorieden veur de lol, maar veur ien keer möt het kunnen.  Over twee week mag ik aweer fietsen.

De Fraeijlemaborg stun te schitteren in de aprilzunne.
Wij maakten een mooie wandeling deur het park; wij hadden gien thermosflesse met dus wij bestelden een kop thee op het terras bij de borg.
Daorna wandelden wij nog even Slochteren in en ontdekten mooie olle huizen,  een karakteristiek bruggie  én een ijscokarre.  Toen was d’r van het ‘uut-toeren-schuldgevuul’ al niks meer over.
Eem  een andere horizon: ik knapte d’r gloepens van op!