Op aanraden van een vriendin waagde ik mij aan het boek ‘de Heilige Rita’ van Tommy Wieringa. Het boek valt onder de categorie ‘literatuur’.
Nou lees ik heel veel, maar voornamelijk lectuur en heel weinig literatuur; volgens vriendin was het een prachtig boek dus ik ging overstag.

Wat is eigenlijk het verschil tussen literatuur en lectuur? Dit staat er over op Wikipedia:

Literatuur is de verzamelde schriftelijke neerslag van een land of van een periode, voor zover het geschriften betreft die hun waarde ontlenen aan veronderstelde vormschoonheid of emotioneel effect. Het gaat dus om geschriften die gewaardeerd worden als kunstwerken, met name fictie, drama en poëzie. Daarnaast wordt de term gebruikt in de betekenis van vakliteratuur: alle geschriften die over een bepaald onderwerp zijn verschenen. Als dat onderwerp de literatuur zelf betreft, heten de literaire werken primaire literatuur en de vakliteratuur daarover de secundaire literatuur.

Lectuur in de ruime betekenis verwijst naar alles wat gelezen kan worden. Het is dus een verzamelnaam voor boeken, stripboeken, pamfletten, tijdschriften en kranten.  Lectuur in de strikte betekenis is de lagere, populaire vorm van geschreven fictie.

Tot zover de wetenswaardigheden over literatuur en lectuur; dan nu over de heilige Rita.
Op internet kun je heel veel recensies  lezen, dus ik ga het niet allemaal nog eens breed uitmeten.
Het was een prachtig boek. Het was herkenbaar, heel mooi geschreven, er gebeurde van alles en ik las het met veel plezier.
Ondertussen werd ik aan het denken gezet over mijn eigen leven: de relatie met mijn ouders, de invloed van hun ervaringen op mijn leven. de plek waar ik opgroeide, de invloed van anderen op mijn leven, de betekenis van het Christendom en de impact van criminaliteit in onze maatschappij.

Maar.
Met mijn hang naar orde en structuur bleef ik met veel te veel vragen zitten.
Bijna geen enkele verhaallijn werd afgemaakt. Hoe ging het verder met die moeder en heeft hij haar nog terug gezien? Wie spookte er op zolder? Wie waren de overvallers van Hedwiges? Kregen de rechthebbenden de erfenis nou wel of niet? Komt die vader nog weer uit het ziekenhuis?
En dan het laatste hoofdstuk: hoe loopt het af? We weten het niet.

Mensen, ik kan daar niet tegen.
Een open einde en 83 vragen waar ik mee blijf zitten.
Ben ik dan meer van de lectuur? Wat ik zelf iedere dag op mijn website publiceer valt in ieder geval wel onder die categorie.
Lezen is voor mij ontspanning en ik kan ontzettend genieten van boeken waarin je op het laatst te weten komt ‘wie het heeft gedaan’ bijvoorbeeld. Of een historische roman.
Of een ‘Vorsten’. Een ‘Zinnig’ van de Drentse Taol. De krant. Een Linda.
Niet heel intellectueel allemaal, maar dat ben ik ook niet.

Af en toe een literair boek: prima! Geert Mak wordt ook onder de literatuur geschaard en zijn boeken vind ik fantastisch. Maar als je mij in december ziet terugkomen van de Roder Boekenmarkt zal ik toch weer voornamelijk ‘lectuur’ in mijn tas hebben, inclusief een paar fotoboeken van ‘de Royals’.
Voor mij maakt het niet uit of ik literatuur of lectuur lees, het gaat er gewoon om of het onderwerp mijn interesseert en de schrijver mij kan boeien.
Literatuur of lectuur?
Boeien!