Aan het eind van het jaar stuur ik ‘mijn netwerken’ traditiegetrouw een digitale kerstgroet.
De lezers van ‘de Waarde van de dag’ zijn eigenlijk ook een netwerk (ook al kennen we elkaar niet allemaal), daarom plaats ik vandaag die digitale kerstgroet op mijn website.

Dit jaar heb ik gekozen voor een foto die we maakten in 2011.We waren dat jaar met Frea op bezoek in de Spaanse stad Granada en logeerden in een pension vlak bij de kathedraal.
In die oude kerk stonden grote vitrines met daarin handgemaakte, levensgrote boeken met vellen perkament met daarop muzieknotatie, latijnse teksten en afbeeldingen.
Eén daarvan was kennelijk een kerstlied, want er stond een afbeelding van een kersttafereel bij.
Die grote boeken (meer dan een meter hoog) gebruikten de monniken om samen te zingen; je had toen immers nog geen liedboeken.

Op de foto hiernaast (klik op de foto voor een vergroting) zie je het grote perkamentvel, ik heb er destijds met open mond bijgestaan; in mijn verbeelding zag ik die monniken in de middeleeuwen om zo’n boek heen staan en samen zingen.
“Dit was populaire kerstmuziek in de middeleeuwen” vertelde Frea er nog bij.
Daar moet ik nog wel eens aan denken als Mariah Carey en Bing Crosby uit de luidsprekers schallen.

Met deze digitale kerstgroet sluit ik mijn blogs van 2018 af. Mijn kerstvakantie is al een paar dagen aan de gang en vanaf vandaag neem ik ook even vakantie van de website.
Fijne feestdagen en een gezond 2019!

P.S. Vakantie of niet: ik kon het niet laten.
Op kerstavond was ik bij het kinderkerstfeest in Op de Helte.
Hierbij een link >>> naar het verslag op de website van onze PKN-gemeente.