Onze dochters vinden februari een stomme maand; om dit leed wat te verzachten organiseren wij met ons gezin het ‘Februari-is-stom-feest’.
Meer weten over dit feest? Lees dan het blog ‘Februari was stom >>>‘ uit 2017 en uit 2018 >>>.
Voor de derde keer vierden we gisteren dat feest; dit keer mét Frea en Jon, die er voorgaande jaren nooit bij waren omdat ze in Engeland woonden.

Het feest is aan een paar vaste regels gebonden: we doen dingen die we allemaal erg leuk vinden en we gaan patat eten. We begonnen na de thee met spelletjes van vroeger met heel veel lawaai zoals Pisa en Kat&muis’.
Voor het eten op dit feest gaan we altijd naar ‘Alida’s Smulpaleis’. Dit jaar had ik voor de zekerheid een tafeltje voor 8 personen besproken en toen we ons om half zes meldden konden we aanschuiven aan een gedekte dis. Het bespreken van een tafel geeft kennelijk recht op een ‘special treatment’, want wij werden aan onze tafel bediend. In een snackbar!
Wat gezellig was het. We kregen allemaal een bord met een lekkere snack, variërend van twee kolossale broodjes hamburger met een XL puut patat tot een groente kroket.
Als toetje namen we allemaal ijs of een milkshake. Ik schreef het al eerder: nergens zulke lekkere softijs als bij Alida’s Smulpaleis. Wij fietsen in de zomer vaak een eindje om om onze fietstocht daar met een ijsje te beëindigen.

Na het eten togen we naar hotel Langewold voor iets waar we allemaal ontzettend van genieten: een uurtje kegelen. Het was maar goed dat wij de enigen waren die een kegelbaan hadden gehuurd, want de familie Waninge deed haar naam eer aan. Er wordt wat afgeschreeuwd, gejuichd en gezongen tijdens deze bijeenkomst. We doen het liefst het ‘ome Jo Vrieswijk doodskisten-spel’. Klinkt macaber, is het niet; het is zeer eenvoudig, maar erg spannend. Een doodskist bestaat uit zes streepjes. Als je minder punten gooit dan je voorganger krijg jij een streepje, als je meer gooit krijgt je voorganger een streepje.  Als je een keer beroerd gooit kun je dus een streepje krijgen omdat je minder gooit dan de vorige èn een streepje omdat degene die na jou komt meer gooit. Zoals je kunt zien aan het scoreformulier hierboven was het bloedstollend spannend….Cees won. En deed een dansje. Waar geen beelden van zijn.

Na het kegelen togen we weer naar de Boskamp waar we even moesten bijkomen van alle commotie. We keken samen terug naar de aflevering van ‘Smaakt naar meer’ van maandagavond, die had niemand nog gezien.

5 platen voor de mannen!

We sloten het gezinsfeest af met het spel ‘Party & Co’; meisjes tegen de jongens.
Bij dit spel is het de bedoeling dat je als groep vijf kleuren platen verzamelt op je pion, die de vorm heeft van een oude platenspeler. Er zijn vijf categorieën: liplezen, een vraag beantwoorden, uitbeelden, tekenen en ‘het verboden woord’, waarbij je een begrip moet uitleggen zonder bepaalde woorden te gebruiken.
Frea wilde één bepaald spreekwoord uit principe niet uitbeelden: ‘Een vrouw zonder man is als een schip zonder zeil’. BELACHELIJK! Wat is dat nou voor een spreekwoord!
Jon moet bij het voorlezen van de vragen erg zijn best doen, het Nederlands is voor hem natuurlijk niet zijn moedertaal. “Hoe heette de symbolische scheiding tussen het Oostblok en de Westerse wereld tijdens de koude oorlog. Het ijzeren gordijn.” In zijn ijver las hij het antwoord er gewoon bij voor. Als wij al een middag en een avond in elkaars gezelschap hebben doorgebracht, dan rollen we bij zo’n voorval van de bank van het lachen.

Bij het afscheid bij de voordeur zei één van de schoonzonen: “Is maart ook niet een stomme maand….?”