Een aantal jaren geleden kreeg ik een vaas van een vriendin. Het was een vaas met een verhaal. Het verhaal weet ik niet meer precies, maar het had iets te maken met haar broer en zijn toenmailige verloofde die samen deze dure handbeschilderde vaas hadden gekocht. Die relatie was beëindigd en de vaas werd aan familie gegeven, die bewuste vriendin dus. Maar zij wilde hem niet meer in huis hebben staan want dat vond ze vervelend voor die broer. Dat die dan die vaas zou zien waar voor hem herinneringen aan kleefden. Zoiets.

De vaas ging mee naar ons huis en ik zette hem in de vensterbank.
“Wat moet je daar nou voor bloemen opzetten” vroeg Gerard.
De vaas is namelijk groot en oranje/rood, met groen en geel erin.
Dat wist ik eigenlijk zelf ook nog niet, maar hij kwam vast nog wel eens uit.
Vorig jaar na de hartoperatie kreeg ik zoveel bloemen dat we de vaas noodgedwongen gebruikten, maar de kleuren pasten niet echt goed bij het boeket dat er op stond. De vaas verdween weer even naar de achtergrond.

Vorige week kwam een dochter langs met een boeket dat ze had gekregen.
“Maar het is wat wat groot en bont…..kun jij er wat mee?”

En kijk nou hoe mooi die vaas nu uitkomt!!!!