Onder de indruk op de Königsstuhl.

Het woord Buchenwald roept bij mij associaties op aan een concentratiekamp uit de 2e Wereld Oorlog.  Toen wij in het bezoekerscentrum van Der Königsstuhl op Rügen waren konden wij daar ‘ins Kino’ een film over de ontwikkeling van het Buchenwald in West Europa bekijken.  Bleek het gewoon om een beukenbos te gaan. We leerden daar dat de beuk een ‘heersende’ boom is: in een beukenbos vind je bijna geen andere boomsoorten,  omdat de beuk door zijn dichte gebladerte de zon weghoudt voor andere bomen.

Bestaat een bos eenmaal voornamelijk uit  beuken,  dan breidt die soort zich langzaam maar zeker uit.  Na de laatste IJstijd was de beuk de sterkste boomsoort, dus heel West Europa was 10.000 jaar geleden bedekt met beukenbos. Een successtory dus.  Maar het succes  kwam tot staan door toedoen van de andere successtory na de ijstijd: de mens.

Die had het hout van de beuk nodig: om huizen van te bouwen en om als brandstof gebruiken. En voor honderdduizend andere dingen was hout handig,  dus de uitgestrekte beukenbossen vielen ten prooi aan de mens.  Bijna was er geen beukenbos meer overgebleven, maar net op tijd realiseerde de mensheid zich dit. Dat resulteerde in Europese afspraken over Wereld Natuur erfgoed en op Rügen bevindt zich  in het Noordoosten  dus nu het National Park Jasmund: een oeroud beukenbos.

buchenwald

Een van de mooiste onderdelen van dat park is de Königsstuhl: een uit de Oostzee oprijzende krijtrots, van waaruit je een schitterend uitzicht hebt. (zie foto bovenaan dit blog) Wij waren op de fiets bij het bezoekerscentrum en op de terugweg,  na een banaan en een pakje Capri Sonne, beleefde ik op de fiets het beukenbos heel anders dan op de heenweg.  Zo bijzonder dat je dan iets leert wat je nog niet wist over zo’n gewone  boom als de beuk; een dominant typje dus.

Een aangename verrassing: ga je naar een beroemde krijtrots, krijg je ‘ins Kino’ een combinatie van biologie-, aardrijkskunde- en geschiedenisles!