Tegenwoordig is mijn werkplek niet meer in Groningen, maar in Zuidlaren.
Dat heeft nadelen; zo mis ik bijvoorbeeld mijn collega’s en de soep van Cor tussen de middag. Verder ga ik niet meer op de fiets naar mijn werk, want dat is me te ver.
Maar het heeft ook voordelen: ik hoef niet meer in het drukke verkeer naar de stad én….ik kan naar de radio luisteren. Mijn bureau staat nu op een kamer met drie werkplekken, die lang niet altijd bezet zijn, dus nu kan ik luisteren naar de Radio 5.

Gistermorgen was Jeroen van Inkel  niet aanwezig bij ‘Je dag is goed’; hij werd vervangen door Rutger Radstake. Die doet eigenlijk hetzelfde als Van Inkel, maar hij voegt een eigen item toe dat mij zeer aan staat: van 09.15 – 09.30 uur draait hij drie Duitse plaatjes.
Een kwartiertje ‘Henkie’s‘ zeg maar.
Hij draaide een liedje van Roy Black en gelijk had ik mijn hoofd vol ‘Pa’.
Het liedje heet ‘Das schönste im Leben ist die Freiheit’.
Het mooiste aan de hele dag zijn de pauzes, ‘dass ist schon immer in die Schule so’
Het mooiste van het hele jaar zijn de vakanties. ‘dann ist sogar auch unser Lehrer froh’.

Mijn vader leefde van vakantie naar vakantie. Als de vakantie voorbij was, was hij alweer bezig met het voorbereiden van de volgende reis.
Als dit liedje voorbijkwam (en dat kwam regelmatig voorbij, het stond diverse keren op de banden van de onvolprezen bandrecorder) zong pa die zin over de Feriën luidkeels mee.
‘Das schönste im ganzen Jahr, das sind die Feriën…!

Eerlijk gezegd ergerde ik me vroeger groen en geel aan dit lied en dan vooral aan dat eng blije kind. De beelden uit ‘Musikladen’ staan nog op mijn netvlies.
‘Denn dan sagen wir: “hoeraaahh!”
Brrr.
Ook even terug in de tijd? Klik hier >>> voor een link naar Roy en Anita.

Woensdagmorgen zat ik even met een brok in mijn keel.
Dat had ik als puber toch niet gedacht.