Gisteravond zat ik bij de lezing ‘God en ik’ van Alain Verheij, georganiseerd door onze PKN-gemeente. Hij is onafhankelijk theoloog en hij is vooral te vinden op internet en andere media. Dit staat over hem op zijn eigen website:

Hoe praat een seculiere cultuur over religie? Welke invloed heeft geloof in het politieke speelveld? Kan de Bijbel vandaag nog relevante lessen bieden aan een weldenkende 21ste-eeuwer? Wat is de link tussen eeuwenoude tradities en de berichten die je vandaag en morgen in de media ziet? Daar kan ik uren over praten.
Dat doe ik dan ook: op Twitter en Facebook, waar mijn carrière als publiek theoloog begon. Op blogs en Blendle, waar ik langere analyses kan schrijven. In kranten en tijdschriften, maar ook op radio en televisie.

Wat hij gisteravond vertelde over het boek ‘God en ik’ ga ik op dit blog niet allemaal herhalen. Op de website Lazarus (een on-line platform voor progressieve christenen) vond ik een column van zijn hand met de titel: ‘Pas op: hier is de comeback van religie!’ >>>
Als je wilt weten waar het gisteravond over ging: lees die column.

Alain is geboren in 1989 en is dus van dezelfde leeftijd als onze tweede dochter.  Net als zij is hij opgevoed met de christelijke normen en waarden, is voorgelezen uit de kinderbijbel en er werd iedere avond bij het naar bed gaan een zegenbede voor hem gezongen door zijn ouders. Net als de meeste jongeren van zijn generatie voelde hij zich in de puberteit niet meer thuis binnen de PKN-kerk in zijn huidige vorm en ging hij op zoek.
Inmiddels hoort hij niet meer bij een kerkgenootschap en is hij (zoals velen met hem) ‘believing but not belonging’.
Het boek ‘God en ik’ heeft hij geschreven voor zijn eigen generatie, maar het wordt vooral gelezen door mijn generatie. Dat zag je gisteravond terug bij de toehoorders, “net als op zoveel andere plaatsen in het land” vertelde Alain.

De drie begrippen 1. verhalen, 2.  rituelen en 3. samenheid noemde hij gisteravond de belangrijkste pijlers van het geloof. (Samenheid is natuurlijk geen Nederlands woord, het zou een nieuw, modern woord kunnen zijn voor het begrip ‘gemeenschapszin’)
Op nummer één dus de oude verhalen uit de bijbel die ons in deze tijd iets kunnen leren.
In de pauze kregen wij als huiswerk mee om eens na te denken over het verhaal van Martha en Maria. Dat had ik vorig jaar nog uitgebreid gedaan (zie Martha of Ada?>>>) en met die gedachte in het achterhoofd doken we na de pauze dieper in de achtergrond van dat verhaal. Ook hoorden we gisteravond een verhaal over de jonge Abraham en een verhaal over de vrouw van Potifar en haar avonturen met de mooie Jozef.
Alain beantwoordde een aantal vragen van de aanwezigen en vervolgens was het (voor mij veel te vroeg)  al 22.00 uur.

Een bijzondere theoloog en een geweldige avond.
En heel veel onderwerpen om over na te denken.
De website ‘Lazarus’ staat al bij mijn favorieten.
Dit blog besluit ik met bovengenoemd ‘zegenversje’ waar de kleine Alain iedere avond mee ging slapen en waar Nettie Kramer de avond mee afsloot:

Heer, stel uw sterke engelen om ons heen. 
want wij zijn uw eigendom
en houd uw hand nu en voortaan
zegenend over ons bestaan
Amen.