Vorig jaar om deze tijd schreef ik over mijn ontdekking van Spotify. (Zie Waarom nu pas?>>>) Toen schreef ik:

Scrollend door de app ontdekte ik een heel scala aan mogelijkheden die ik op de computer nog niet eens had gezien, o.a. Podcast.
Soms voel ik me een fossiel in deze maatschappij, want ik weet nog maar sinds kort wat een Podcast is. Dat is dus nu het volgende wat ik ga ontdekken: wat is een leuke Podcast voor mij?

Inmiddels zijn we een jaar verder en ja hoor, ik heb eindelijk de podcast ontdekt; alle goede dingen komen langzaam.
Dat komt door Bert Kranenbarg; hij heeft een middagprogramma op Radio 5 en heeft in het kader van ‘100 jaar radio’ een serie podcastafleveringen gemaakt onder de titel ‘Radioreuzen’>>>.
In de serie heb ik al geluisterd naar een interview met o.a. Frits Spits en Felix Meurders, zeer populaire en invloedrijke discjockeys in de jaren ’70.

Vanmiddag luisterde ik naar aflevering #12: ‘Heel oude radio’.
Zo oud, nog voor mijn tijd.
Fragmenten uit ‘de bonte Dinsdagavondtrein’ en stukjes uit het hoorspel ‘Paul Vlaanderen’, programma’s die eind jaren ’50 al stopten.
Met achtergronden en goede herinneringen.
Wat had ik dit nog graag met mijn ouders willen delen.
Ze vertelden wel eens dat ze vroeger altijd samen naar de radio luisterden.
Bij mijn vader thuis mochten ze niet luisteren naar de bonte dinsdagavondtrein, want dat was van de AVRO, dus niet christelijk. Als de ouders eens niet thuis waren of bij anderen was het ontzettend spannend om toch te luisteren. En over al dat leuks dat je had gehoord dan later je  mond te moeten houden!

Vanmiddag hoorde ik Willem Parel zeggen: “Niet op reagere Lena…. ’t is ma0r waoterverref!”
Daar had mijn vader dat dus vandaan.