Vorige weekend; zomaar een artikeltje in de krant.
‘Overtredingen worden bestraft met een gevangenisstraf van minimaal acht dagen tot maximaal vijf jaar en/of een geldboete van minimaal 25 tot maximaal 50.000 euro.’
“Waarom staat daar nou en/of” zei één van de dochters “daar wordt het toch alleen maar onnodig ingewikkeld van.”
We kwamen tot de conclusie dat je met die combinatie meerdere mogelijkheden tot interpretatie hebt, maar dat het wel ambtelijke taal is.
Cees, ambtenaar, kon daar over mee praten.
En ineens waren daar weer de beelden van de teksten die ik vroeger moest typen op de dagvaardingen toen ik  bij het Parket van de Officier van Justitie in Assen werkte. (van 1979 tot 1986)

Ellenlange zinnen die, om fouten en verkeerde intepretaties te voorkomen, bijna niet meer te lezen waren.
Daarvan heb ik een heel leuk voorbeeld, dat heeft denk ik niemand.
Toen Frea 7 maanden was, ging ik met haar op bezoek bij mijn oude collega’s in Assen.
“Ga maar met haar op mijn plek zitten” zei Klaas “dan heb je een bureau voor je.”
Frea vond het allemaal best spannend en zat veilig bij mij op schoot.
Ze kwijlde een beetje en smeerde dat per ongeluk uit over het bureau.
De heren vonden dat zeer komisch en bedachten dat ze Frea wel konden dagvaarden voor dit vergrijp en typten een heuse ‘Dagvaarding van minderjarige verdachte’ en legden haar het volgende telaste:

De verdachte wordt telastegelegd dat verdachte op of omstreeks 21 mei 1987, omstreeks 10.30 uur, te en in de gemeente Assen, opzettelijk en wederrechtelijk een tekstverwerker, geheel of ten dele toebehorende aan de Staat der Nederlanden, in elk geval aan een ander of anderen dan haar, verdachte, heeft besmeurd met haar vieze vingers en/of daarop of daarover heeft gespuugd en/of gekotst, en aldus opzettelijk en wederrechtelijk die tekstverwerker heeft beschadigd, althans onbruikbaar gemaakt.

De dagvaarding kreeg ik mee en zit al meer dan dertig jaar in haar fotoboek.
Sweet memories.