Zondagmorgen 23 februari ging ik niet naar de kerk.
De rest van mijn zondag zou in het teken staan van het jubileumconcert van de Cantorij Roden, daarmee was de dag voldoende gevuld.
Die morgen was ik in mijn keuken druk in de weer met o.a.  champignons, uien en bladerdeeg, want ik had twee hartige taarten toegezegd voor het jubileum-buffet.
Ondertussen zou ik luisteren naar de kerkdienst, maar ik kreeg de live-uitvoering niet voor elkaar op de speakers.
Jammer.
Gelukkig is er Spotify.

Volgens Gerard had ik echter wel wat gemist.
En koster Gerard maakte mij er zondagmiddag op attent ‘dat ik echt wel wat gemist had’.
Ze maakten mij nieuwsgierig.
Maandagmiddag, tijdens het doen van de bovenboel (bed verschonen, stofzuigen etc) luisterde ik naar de viering.
Over Mozes, die een Egyptenaar doodslaat.
Over jonge puberjongens die steekincidenten veroorzaken.
Over het liefhebben van je vijanden.
Een beetje vreemd om je lievelingslied ‘de wijze woorden en het groot vertoon’ mee te hummen, terwijl je een kussensloop verwisselt.

Na de zegen zong de gemeente een bijzonder lied.
Er werd gezegd dat het van Aboutaleb was, maar toen ik het opzocht bleek het een lied te zijn dat is gebaseerd op de toespraak die Aboutaleb hield na de aanslagen op de journalisten van  Charlie Hebdo in Parijs.

“Niet verdeeld maar samen,
niet met wapens maar met woorden,
niet met haat, maar met liefde.”

Hierbij een link >>>  naar een artikel op de website ‘Kerkliedwiki’ met meer achtergronden van het lied, linken naar twee uitvoeringen, de tekst en de muziek van het lied én de toespraak van Aboutaleb waarop dit lied is gebaseerd.

Had ik dat toch bijna gemist!
Dank Gerard & Gerard.