een alternatief voor 'de waan van de dag'

10 mei: Laat je niet zo verontrusten.

Vanmorgen werd ik wakker in een toestand van zeer grote stress.
Hartkloppingen, zweten, ademhaling veel te snel…….het was het staartje van een realistische droom.
Van huis uit ben ik gezegend met een zeer gezonde slaap, maar daar horen af en toe ook dromen bij waar ik soms beroerd van word.
Deze keer had ik een belangrijk gesprek ergens. Ik reed er in mijn auto naar toe, op voorhand dacht ik de weg te weten naar waar het gebouw stond, maar ik miste ergens een afslag en verdwaalde hopeloos. Het was druk op straat, ik wilde ergens parkeren om op google de weg te zoeken en toen ik na veel gedoe een parkeerplaats had bereikt had ik geen internet en ik was al veel te laat! De paniek kroop in mijn borst omhoog. Op dat moment werd ik wakker.

Oeh.
Gelukkig, het was maar een droom.
Het duurt dan echt wel even voordat ik tot mezelf ben gekomen.

De overdenking in de digitale viering van vanmorgen had als thema: ‘Laat je niet zo verontrusten.”
De voorganger begon met een verhaal uit de praktijk: hij was op weg geweest naar een eetafspraak maar was in het donker verdwaald en kon zelfs met Googlemaps de weg niet meer vinden. Het blauwe pijltje draaide alle kanten op. Paniek.
Gut, wat kwam mij dat toch bekend voor.
“Stress is wat we nu ook ervaren in coronatijd” hield hij ons voor “en door onrust en stress kun je soms niet meer helder denken.”

We hoorden vanmorgen dat de discipelen van Jezus in de stress schieten als ze door hebben dat Jezus bezig is met zijn laatste toespraak voor hen en dat hij daarna weg zal zijn.
“Hoezo dat! Waar gaat u dan heen! Hoe moeten wij u vinden! Hoe gaat het dan met ons!”
Jezus zegt dan “Laat u niet zo verontrusten, maar vertrouw op God en op mij”.
Dit is wel heel kort door de bocht, maar wel de essentie van de overdenking.
Wil je meer horen? Kijk dan de viering terug op YouTube, hierbij een link.

Afgelopen week hadden Gerard en ik ons al wat verdiept in de lezing van vandaag uit Johannes, waarin Jezus o.a. zegt: “Ik ben de weg en de waarheid en het leven.”
Daar hadden we een lied bij gezocht, dat we vanmorgen via een video in de viering mochten zingen.
Net als vroeger (toen we nog als duo aan kerkdiensten meewerkten)  had ik het gevoel dat de tekst nog meer ging spreken in de context van de hele dienst.

Een mooie bijvangst van de digitale vieringen is dat er aandacht is voor de bijdrage van de organisten, vanmorgen Erwin Wiersinga. Hij speelde twee mooie stukken van Grieg op de piano en dat voelt voor mij echt als een cadeautje.

Op het YouTube-kanaal van onze dominee Walter Meijes vond ik een gesprek tussen hem en Sijbrand van Dijk, zijn collega in Roden. Ze hebben een gesprek over corona, dat de kinderen morgen weer naar school gaan en tijdens dat gesprek ontwaarden wij ineens onze nicht Lianne!
Zij is onderwijzeres op de Hoeksteen en vertelt hoe het haar en de kinderen vergaat in deze tijd. Leuk!
Ook zien? Hierbij een link naar die video.

Vorige

9 mei: De waarde van drie dagen.

Volgende

11 mei: Diederik en ik.

  1. Saakje Boonstra

    Gerard en Ada wat hebben jullie weer een mooie bijdrage geleverd aan de kerkdienst van vanmorgen.
    Fijne avond en een goeie week. Hart Gr, Frans en Saakje

Laat een antwoord achter aan Saakje Boonstra Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén