Van mijn boekenvriendin kreeg ik het boek  ‘Het genootschap’ van Ruth Rendell; wij houden allebei van Rendells psychologische thrillers. Het zijn spannende boeken, ze schrijft prachtig,  maar je moet je kop er wel bij houden.
In terloopse zinnetjes staat soms cruciale informatie, als je even niet oplet heb je zomaar een belangrijke aanwijzing gemist.
Bij Rendell moet je ook zelf nadenken.
Wat past bij dit karakter?
Waarom doen die mensen zo?

Bij dit boek heb ik een kladbriefje gemaakt.  Het gaat over een straat in Londen waar rijke mensen wonen die allemaal personeel hebben: chauffeurs, tuinlieden, kindermeisjes, schoonmakers, au pairs en gezelschapsdames. Na twee hoofdstukken heb je iets gelezen over alle bewoners, maar ben je het overzicht helemaal kwijt. Op het kladbriefje zette ik wie bij wie hoorde, wie waar woonde en wie tot hun personeel behoorden.

,,,kladbriefje….

De titel van het boek ‘Het genootschap’ slaat op de groep personeelsleden die af en toe samenkomt in de plaatselijke pub om hun frustaties te uiten.
Mensen met uiteenlopende karakters die een mening hebben over hun  rijke bazen en die elkaar allemaal in de gaten houden.
Een losse trapleuning speelt een belangrijke rol in dit verhaal.
Was het een ongeluk? Of was het moord? Halen we de politie er bij? Of toch maar niet?

Als deze vragen aan de orde zijn ben je razend benieuwd naar hoe het afloopt.
Rendell weet de spanning goed vast te houden en op de laatste bladzijde weet je al dat het met één van de rijken niet goed afloopt, maar dat wordt niet meer uitgeschreven.
Wat me wel opviel dat de mensen die het boek bevolken vrij ‘plat’ blijven.
Het Pakistaanse kindermeisje bijvoorbeeld is wel heel erg braaf, de buurvrouw van het homostel cijfert zichzelf wel heel erg weg en Dex, de tuinman, zou zich in onze maatschappij niet staande kunnen houden. De karakters zijn net een beetje ’té’ voor echte mensen, terwijl Rendell juist bekend staat om haar goed uitgewerkte personages.

Rendell’s eerste boek verscheen in 1964; ze overleed in 2015.
Het genootschap was haar voorlaatste boek, het is het 2012 gepubliceerd, haar laatste boek verscheen in 2013. Hierbij een link naar een artikel over haar op Wikipedia.
Daar vind je ook een volledig overzicht van haar boeken; ik heb ze nog niet allemaal gelezen……

Hierbij een link naar het blog Queen of crime (1).