In oktober 2018 bezocht ik met Gerard de tentoonstelling ‘Iran; bakermat van de beschaving’. 

Destijds schreef ik daarover:
Hiernaast zie je een foto van het pronkstuk van de tentoonstelling: een massief gouden rhyton, een drinkbeker.
Ik stond erbij en ik keek er naar. Fascinerend vind ik het idee dat 2500 jaar geleden een vorst dit in zijn handen heeft gehad en eruit heeft gedronken.  Puur goud. Ergens las ik dat Darius I waarschijnlijk dezelfde persoon is als Darius de Mediër die voorkomt in het bijbelboek Daniël.
Stel je voor……..

Later dat jaar, toen ik een dagje uit was met tante Trijn, vertelde ik haar over die gouden drinkbekers, waarop zij zei: “O ja, uit dat lied van ‘Op het feest van koning Beltsazar'” en ze zong het eerste couplet van een lied dat ik nog nooit gehoord had.

Ze heeft het lied voor me opgeschreven.
Op het feest van Beltsazar, zaten grooten met hun hoofd
dronken uit de gouden vaten, uit de tempel Gods geroofd.
Onder luid gejuich, gejubel, midden in het nacht’lijk uur
wat deed elk van schrik verstommen? ’t Was het handschrift op de muur. 

refrein: ’t Was de hand van God die daar schreef in vlammend vuur
‘k Heb voleind geteld uw laatste uur
Gij zijt in de schaal gewogen
en voor God te licht bevonden
hoe zal ’t u zijn in uw laatste uur? 

Zie, de dappere Daniël, zie hem voor de koning staan, 
en hun daden streng bestraffend zegt hij hun het oordeel aan
’t Geldt hen allen, want de schrift laat geen enk’le zondaar staan
’t Koninkrijk is nu voleindigd, God heeft met u afgedaan. 

Wel een moed, geloof en kracht, trouw in wat zijn God beval
door de kracht des Heil’gen geestes, staat hij voor de koning pal. 
In Judea of in Babel, trots de leeuwen en het vuur
hij verstond ten allen tijde ’t goddelijk handschrift aan de muur. 

Zo staan ieders daden ook opgetekend voor de Heer
die nog heden vriend’lijk nodigt, roept “O, zondaar, keer toch weer!”
Want de dag van ’t vreselijk vonnis komt steeds nader, uur tot uur
tot Gods hand ’te licht bevonden’ neer zal schrijven op de muur. 

Een lied uit de oude doos.
Een verhalend lied met een vermaning aan het eind.
Een lied zoals we ze tegenwoordig niet meer zingen, maar nog wel emoties en herinneringen oproept.

Ben je benieuwd naar het bijbelverhaal dat bij dit lied hoort?
Het staat in Daniël, hoofdstuk 5.
Hierbij een link naar dat gedeelte in de basisbijbel on line. 

Rembrandt maakte ooit een schilderij met de titel: ‘Het feestmaal van Belsazar’, waarop hij laat zien hoe hij dit bijbelverhaal voor zich zag.
Hierbij een link naar de Wikipedia-pagina over dit schilderij, daar vind je een uitgebreide uitleg én een mooie afbeelding er van.

Het verhaal over Belsazar leeft nog voort in de Nederlandse uitdrukking ‘Het is een teken aan de wand’, waarmee naderend onheil wordt bedoeld.