Eén van onze dochters vroeg in de jaren ’90 aan ons: “Er is moederdag en er is vaderdag. Waarom is het nooit kinderdag?”
Een vraag waar wij destijds het antwoord niet op wisten, maar wij vonden het wel een goed idee; dat gingen wij instellen.
Eén keer per jaar was het kinderdag en mochten de dames beslissen wat we gingen doen.
Dat was altijd  pretpark of zoiets.
Hellendoorn, Slagharen, Sprookjeshof, Nienoord: kinderdag was altijd feest.
Kadetjes, drinken en ‘lekkertjes’mee en aan het eind een bord patat in een snackbar.

Nu er door het coronavirus veel dingen niet door zijn gegaan, o.a. het huwelijk van Frea en Jon en de geplande vakanties, had Gerard bedacht dat we wel eens weer een kinderdag konden organiseren. We gingen iets doen wat al lang op mijn verlanglijstje stond:

… hoort bij ‘kinderdag’….

Wildlands in Emmen. De laatste keer dat we er waren was nog in de oude dierentuin.
Het is mooi om te zien welke sentimenten het woord ‘kinderdag’ losmaakt.
“Daar horen witte bolletjes bij!” dus die moesten bij één stel gistermorgen om 08.00 uur nog worden aangeschaft.
“Neem je dan ook zo’n plastic bakje mee met kaas en worst?”
Dat was, naast choco-mini’s  en bananen een onderdeel van de zogenaamde ‘lekkertjes’.

Wildlands was prachtig. Alle dieren die op het plattegrondje stonden heb ik gezien.

…de vlindertempel…

We hebben geen gebruik gemaakt van de safaribus en de jungleboot. Daarvoor moest je minstens een uur wachten in de warmte en ‘daar hadden wij de kracht niet voor’  om met Gerard Joling te spreken. Bovendien was het al lastig genoeg om overal de anderhalve-meter-regel toe te passen.
Maar er was genoeg moois om de dag mee te vullen en we liepen met z’n achten ‘Een wereldreis in één dag’. Als je het park biinnenkomt kun je kiezen uit drie onderdelen, die allemaal een klimaatzone vertegenwoordigen. We begonnen met Serenga, waar we dieren van de savanne en de woestijn ontmoetten. Vandaaruit kwamen we in Nortica, waar we de inwoners van de poolgebieden konden bekijken en in Jungola staat de fauna van de jungle centraal.
In deze themagebieden zie je dus de belangrijkste diersoorten voor die regio. maar ook bij het thema passende beplanting. Onze dochters stonden regelmatig bewonderend bij grote planten. “O kijk, een rubberboom!”
Daarnaast waren ook de gebouwen, horeca en winkels helemaal aangepast aan het thema van het onderdeel waar je in liep.
Zelf vond ik het oude treinstel met een aantal wagons echt een vondst: zo liep je dwars door de savanne, bevolkt door giraffen, neushoorn, antilopes, struisvogels en antilopes.
Wat een mooie dierentuin en wat een ruimte voor de dieren. Ik was vooral gecharmeerd van de entourage: beelden, tempels, oude terreinwagens, werkplaatsen, loodsen, oude boten, er was van alles gebruikt als decor en met oog voor detail ingericht.

Rond vier uur (we waren om 10.00 u begonnen) raakte ons batterijtje leeg en zochten Gerard en ik een terrasje op, waar de rest ons al snel wist te vinden.
Wat een fantastische kinderdag.
Na het eten (geen patat maar chinees) ging een deel nog even met ons mee naar de Boskamp voor een afzakkertje.
Het bleef nog lang onrustig op Waninge-Plaza.