een alternatief voor 'de waan van de dag'

24 september: Amersfoort en een sudderplaatje.

Eigenlijk zouden we in de eerste week van september naar Zweden met jongste dochter Carlijn voor haar afstudeervakantie, maar voor de zomer kwamen we  al tot de conclusie dat dit in 2020 niet zo’n goed idee was. Maar de vrije dagen waren al wel opgenomen. “Kom dan een dag bij ons in Baarn,  gaan we iets gezellig doen” hadden we haar en haar vriend gevraagd en zo kwam het dat wij in ons ruilhuis een dag gasten hadden.  We namen ze mee naar Amersfoort, waarvan ik al wist dat het een mooie, oude stad is.  Met twee twintigers moet je geen historische stadswandeling doen, maar we namen ze wel even mee naar de Koppelpoort. Niet lang daarna zaten we overigens al prinsheerlijk op een terrasje midden in de stad dat ons door ons onze gasten werd aangeboden; lekker, dank! Ondertussen klepten we natuurlijk honderduit: over Frits, werk,  vakantie, vrienden én over stoofschotels en stoofperen.  Carlijn had namelijk voor het eerst van haar leven stoofperen (uit onze tuin, recept: zie ‘Stoofperen‘)  en Wim had een rundvleesstoofschotel gemaakt, maar ze misten op hun kooktoestel een knopje ‘heel zachtjes’.

“Dan moet je een vlamverdeler hebben” bedachten Gerard en ik; onderzoek op internet wees uit dat dat tegenwoordig een ‘sudderplaatje’ heet en dat die bij de Hema ter plaatse nog op voorraad  was.

Na het lekkers gingen we als stellen nog even apart de stad in; de jongelui gingen op jacht naar een sudderplaatje en Gerard en ik wilden nog graag naar de Sint Joris kerk. Mooie oude kerk,  met nog veel overblijfselen uit de tijd dat het nog een katholieke kerk was.  Daar heb je bijvoorbeeld nog een doxaal (zie afbeelding links), een soort wand die het koor  scheidt van het schip. Als je vroeger  in de kerk zat kon je dus het altaar,  waar de priester zijn handelingen uitvoerde,  niet zien.  Daarom zijn die doxalen  er in de loop van de eeuwen in de meeste kerken uitgehaald en zijn er nog maar een paar overgebleven. Verder werden we in de folder gewezen op het ‘hemelgat’ waar ‘Drie-eenheid’ omheen geschilderd was. Door dit gat werd op hemelvaartsdag een Christusbeeld omhoog gehesen. Een mooie afbeelding van dat gat en de schildering vind je op de website ‘Historie van de Sint-Joriskerk Amersfoort’, hierbij een link.

Na de kerk wandelden we nog even naar de Muurhuizen en de Kamperbinnenpoort en toen was het al weer tijd om te eten. We bestelden een heerlijke pizza en klonken op ‘elkaar, op de gezellige dag én op Zweden 2021’. Laten we hopen dat het dan allemaal door mag gaan.

Vorige

23 september: Spakenburg-Bunschoten

Volgende

25 september: Een Oldesmildeger met oale boekies.

  1. Dick de Jong

    Als ik stoofpeertjes maak, Ada, gaat er niet alleen suiker en kaneel in. Ik voeg altijd een flinke scheut rode Port of rode wijn toe en ik knijp even flink in de honingflacon. Het allerliefst acaciahoning, de lekkerste van allemaal, vind ik. Dan heb je bijna een engelengerecht!

Laat een antwoord achter aan Dick de Jong Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén