een alternatief voor 'de waan van de dag'

30 oktober: TBONTB 2 – Iedere dag?

Vaak krijg ik de vraag “Hoe krijg je het voor elkaar om iedere dag een blog te publiceren?”
In dit hoofdstuk dat ik had geschreven voor het boek leg ik uit hoe dat in zijn werk gaat.

Een dagelijks blog in de praktijk.
Schrijven is mijn hobby, dat is een belangrijke voorwaarde voor een dagelijks blog.
Onderwerpen zijn er genoeg; als ik denk ‘Hier kan ik wel een blog over schrijven’ noteer ik dat direct.
Op een los blaadje, in mijn agenda en soms stuur ik mezelf via mijn telefoon een notitie.
Op het werkblad van de website staat de rubriek ‘Concepten’.
Daarin staan altijd twee of drie blogs die al helemaal klaar zijn, een aantal waar ik nog mee bezig ben en een aantal met alleen maar een titel.
Daar wil ik dan nog eens een blog over schrijven als ik tijd heb.
Op mijn vrije dagen maandag en donderdag plan ik voor mezelf minstens een uur ‘blogtijd’ in: mooi muziekje aan en schrijven.
Informatie over het onderwerp opzoeken.
Foto maken of uitzoeken voor de afbeelding, links maken naar andere website’s.
Het overkomt me regelmatig dat ik dan vergeet om te lunchen.
“O, is het al half twee?”
Soms zoek ik een oude foto voor een blog over een familieverhaal en dan ben ik zomaar een uur kwijt; oude fotoboeken en ik zijn een prima combinatie, maar kost wel veel tijd.

Soms doe ik tijden over een blog. Dan wik en weeg ik: zal ik dit nou wel of niet publiceren?
Omschrijf ik dit wel goed? Is zo wel duidelijk wat ik bedoel?  Doe ik niet te moeilijk?
Is dit eigenlijk wel goed Nederlands?
Maar soms gaat het vanzelf; dat is meestal als iets me emotioneel heeft geraakt, dan schrijf ik gewoon op wat ik voel.
Een blog is de ene dag langer dan de andere. Zelf houd ik als limiet 500 woorden aan; meestal zit ik rond de 400.

Inspiratie
Als je op bovenbeschreven manier een blog bijhoudt, hoef je niet iedere dag schrijf-inspiratie te hebben.
Dat heb ik ook niet iedere dag, maar meestal wel.
Het komt voor dat ik voor mijn ogen ‘een blog zie gebeuren’.
Daarbij moet je denken aan onze belevenissen in een wachtkamer of op een ziekenhuiskamer.
Of een beschouwing op gebeurtenissen in een rij bij de kassa.
Soms zou ik een fantastisch blog kunnen schrijven over mijn familie, werk of sociale omgeving, maar dan kan het niet omdat ik dan mensen voor schut zet en dat is niet de bedoeling van mijn verhalen.
Soms denk ik dat ik ergens over kan schrijven (een boek of een voorstelling)  en dan vind ik het niks. Dan schrijf ik ook niks.
Positiviteit staat voorop op mijn website; er is al genoeg negatief gezeur in de media.
Daarom is de subtitel van mijn website ‘een alternatief voor de waan van de dag’.

Meer lezen over het boek 1960 -2020?
Hierbij een link naar de verzamelpagina van de deze blogreeks ‘Te boek ….. of niet te boek’. 

Vorige

29 oktober: Knapperige stokjes?

Volgende

31 oktober: De heilige Marcus, Nicolaas en Justus.

  1. Dick de Jong

    Het is hoe dan ook een kunst om dagelijks een ‘stukkie’ te schrijven, Ada. En daarmee een schare volgers te bekoren. In die zin ben je haast één van het leger influencers, zij het dat jij met je gezicht achter de schermen blijft. Influencen doe je, daar ben ik van overtuigd. Al was het alleen maar vanwege je positivisme. Ga zo door!

Laat een antwoord achter aan Dick de Jong Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén