een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Streektaol Pagina 1 van 14

26 februari: Bakkie veur de botties.

In oonze agenda’s stun op de leste zaoterdag van febrewaori: Spellegiesaomnd met de vrienden.
Wij zollen nou eindelijk ies Monopoly versie Assen gaon speulen.
Dunderdag stuurde ik al een appie in de groepsapp: zal ik appeltaorte of kwarktaorte metnemen?
Ja lekker!
Maor dan wee’j nog niet wat ze ’t lekkerst vind.
Ik zette een poll op in de groep met drie meugelijkheden: appeltaorte, kwarktaorte of gien voorkeur.
Toen was ik der al snel achter: ’t weur appeltaorte. Met slagroom.

Toen wij binnenkwamen zaten de anwezigen al um de grote taofel, want dat is neudig a’j een spellegie gaot doen.
Maor eerst mussen wij netuurlijk bijproaten.
Man, wat is ’t ja nat overal.
Ien stel had water under de vloere.

afbeelding: www.kippiepan.nl

En bij een aander paar was der een sinkhole ontstaon achterthuus: tegels en zaand waren deur de overvloedige regenval zomaor wegspuuld!
Wie zol DE MOL wezen?
He’j die TikTok-filmpies wel zien van die jongen die op RTV Drenthe was? Die was ok bij Radio 1! Die van die piratenmuziek!
Bij zukke gesprekken heb ik altied het idee dat ik under een stien leef: niks van metkregen.

Toen de koppies en gebaksbordties van taovel gungen, weur der een glassie inschunken en kwam der een grote panne op taovel te staon: een Kippie-pan.
Ok nog nooit van heurd!
Nou ja, heurd wel maor pruuft niet.
Nao het verorberen van een paar happies kwam al gauw de vraoge: “He’j ok een bakkie veur de botties?” De gastvrouw is het Drents niet machtig, maor ze redt zöch der prima met. Der kwam een bakkie veur de botties; twee zölfs.
Vervolgens verteul der iene verhaolen over auto’s die zomaor van de oprit of steulen weuden.
En da’j dus de autosleutels altied in een metalen bakkie in huus moet zetten, umdat ze aans met scanners het signaal van je autosleutels kunt opvangen. Wij gaot op zuuk naor een metalen bakkie.

Iene haar Jantinus en Roelie (uut Hoogersmilde netuurlijk) bij ’t ziekenhuus in Assen zien.
“Waorveur dan?”
“Ja. Dat he’k niet vraogd netuurlijk!”
O nee. Tuurlijk niet. Jammer ja.

Der kwam nog een lekker stukkie quiche veurbij en toen was het zomaor kwart over elf.
En stun het Monopolyspel Assen in de vensterbank nog in de deuze op oons te wachten.
Weer niet van kommen; eerlijk gezegd was der ok aal gien ruumte op de taovel….

Het deu mij denken an dizze vriendengroep tiedens oonze 40-jaorige jubileum-vekaansie in Marakech.
Toen zaten wij in zu’n all-inclusive-resort en kwamen ze oons ’s oamnds ophaolen veur het entertainment.
Wij gungen nooit met.
A’j met je olle vriendenclub um de taovel zit, he’j hielemaol gien entertainment neudig.
Beneid hoe dat toen gung in 2020?
Lees dan het blog dat ik daor destieds over schreef:  ‘Niet te animeren’

Gustermiddag kregen wij nog een appie.
“Hielemaol vergeten te zeggen: Marinus (ok uut Hoogersmilde)  hef ok in ’t ziekenhuus legen met een maagbloeding……”
Gieniene van oons woont meer in Hoogersmilde, maor het dörp blef een grote rol speulen in oonze gesprekken.

Reageren

19 januari: Wat gao’we doen?

“Dunderdagmörgen um 10.00 uur; tot dan!”
Zo eindigde mailwisseling die ik haar met Henny, de coördinator van de schrievers die nou en dan een stukkie inlevert veur een column in de rubriek ‘Moi Noordenveld’. Gustermörgen zaten we bij mekaor op uutneudiging van Maria, uutgever van het streekblad ‘de Krant’: Tea Nijnuis, Henny Bouwman, Lammert Douwes, Bert Blaauw, Anne Doornbos en ik.
Zij kenden mekaar al, ik haar drie van de vief nog nooit ontmoet.

We mussen het over een paar dinge hebben.
‘Wat goa’we doen met Meertmaond Streektaolmaond?’ was ien van de vraogen.
Der weur ofspreuken dat der in de meertmaond iedere dag een Drents woord op de website van ‘de Krant’ stiet en dat der in de papieren kraante alle weken een overzicht komp van alle woorden die veurbijkommen bint.
Misschien komp der dan an ’t einde van de maond een ‘woord-van-de-maond’-verkiezing, maor dat hangt nog van een paar aandere dinge of.
Het was mooi um het mekaar over typisch Drentse woorden te hebben.
‘Kevot’ bijveurbeeld. Haar ik nog nooit van heurd. Het bliekt een Drents woord veur enveloppe/couvert te weden, dat in de Franse tied in Nederland in zwang raakte.

In het kader van ‘Veurlezen op de basisschoelen in Noordenveld’ vreug Tea of wij nog veurlezers wussen.
Iene wus ik der: ik heb mij opgeven as veurlezer op een basisschoele in Roden.
Maor wij hebt nog gien veurlezers genog!
Woon ie in de buurt en praot ie de streektaol? Geef joe dan op!
Kan bij mij via een reactie op dizze website.

Toen ik vreug wat der dan zoal veurlezen weur, bleek dat het Huus van de Taol boekies en programma’s anböd.
Ze hebt bijveurbeeld ok het programma ‘Wiesneus’; dat is een methode um speulenderwies Drents te leren.
Der heurt ok een website bij met liedties, verhaolen, gedichies en spellegies in ’t Drents. Alles is ok te beluusteren: zo kunt kinder op een laagdrempelige manier kennismaken met het Drents. In de Meertmaond Streektaolmaond geeft ze ok een tiedschrift uut under de naom ‘Wiesneus’ dat dan uutdield wordt op de schoelen in Drenthe.  Beneid? Hierbij een link naor de website.

Mooi um mekaar zo ies te ontmoeten!
Wij blieft met mekaar de column ‘Moi Noordenveld’ verzörgen en wie wet komp der nog ies een podcast. Gister weur der opperd dat het misschien wel mooi zul weden wat woorden uut het Roons en uut het Westerkwartiers naost mekaor te zetten en ies te kieken hoe bepaolde woorden en klanken tot stand kommen bent. En hoe komp het eigenlijk dat Westerkwartiers volgens de Grunnegers van het Hogeland gien Grunnings is? En dat het Roons volgens de Zuud-Drenten ok gien Drents is?
Dat bracht mij te binnen dat de variant van het Stellingwerfs dat wij in Smilde preuten ok altied wat smadelijk wegzet weur as ‘dat gebrekkige Fries’.
Het bent allemaol mengvormen van de streektaol en de iene variant is echt niet meer weerd as de aandere.
Het belangriekste is dit:
Blief bij de tied, maor vervul oeze wèens:
Asjeblieft mensen, blief praoten in’t Drèents!

Reageren

14 december: Bewegende geraniums.

Het kwam al ies veurbij op dizze website, ik heb het veurlezen bij ‘Taol an tafel’ in Dwingel en dizze maond is het publiceerd in het Drentse tiedschrift ‘Zinnig’; mien verhaol over oonze illustere buurvrouw Trijn die naast ons woonde toen wij as jonggetrouwd stel neerstreken aan de Vaortweg in Smilde. 
De Zinnig stun dit keer in het tieken van ‘Naoberschap’, dus mien verhaol paste der goed bij. 

Oonze avonturen met Trijn speulden zöch of van 1985 tot 1989.
Ie kunt je het nou haost niet meer veurstellen, maor toen gung het gewoon zo. 
Het verhaol kreeg de titel ‘Bewegende geraniums’ met; a’j t leest, dan begriep ie waorum.

Hierbij een link naor een PDF met de tekst. Bewegende geraniums

As ik in gezelschap al ies wat vertel over oonze belevenissen met Trijn krieg ik meewaorige reacties.
“Da’j dat wollen….!”
“Wat ’n gebemui ja.”
Ja. 
Maor het was zu’n lief meinse; ze was allent een beetie neisgierig. 
Dat waren trouwens wel meer luu op de Smilde…..! 

Reageren

29 november: Spul van Willem.

Dit veurjaor kreeg ik een plat pakkettie in de busse.
Dat kreeg ik van Willem, vaste lezer van dit blog en vaste ‘reageerder’, zie rechterkantlijn.
Hij hef ook al ies een gastblog schreven.*
Hij woont in het midden van het laand, maor hef in zien jeugd in Drenthe woond en koestert de streektaol.
Hij was kennelijk an ’t opruumen west, want in het pakkettie zat allemaol ‘Drents spul’.
Dat haar e kregen van een ‘bewaarderig’ lid van de Drèentse Verening wel vund dat het niet zomaor vortgooid worden mus, met de vroag of hij daor belang bij har. Of misschien iene wus wel aj der een plezier met deden.
Zodoende kwam ik in beeld umdat Willem zien har dat der nogal wat liedties bij zaten en ik daor gangs met bin.

Der zat een handgeschreven brieffie bij:
“….boekies, bladties met vassies, gedichies, vertellegies en nog veul meer……”

Ik wol hum de portokosten nog vergoeden, maor hij schreef: “Zolang ik der niet an failliet dreig te gaon doe ‘k der niet moeilijk over. Zie ’t dus maor as compensatie veur ’t plezier da’j mij geeft met je blog”.
Wat een fijn compliment; dat stik in in de buutse!

Het is allemaole prachtig, maor eigenlieks te old um der nog wat met te doen.
Al blaoderend en lezend komp mij een tied veur de brille die ik zölf niet meer metmaakt heb.
De humor waoras de luu in de veurige eeuw um mussen lachen, zol nou hielemaol niet meer kunnen.
Vrouwonvriendelijk en getuugend van een maatschappij die al lang niet meer bestiet.
Liedties over vaderlandsliefde en smartlappen waorvan mien va zol zeggen: “Het wordt je zuut op de tonge!” Moar hoe vremd het mij allemaol ok veurkwaam: ik vun het mooi um op dizze menier eem trugge te kieken in de tied.

De boekies bewaar ik; wie wet kan ik het nog ies argens veur gebruuken.
Vandage beveurbeeld zet ik een  gedichie uut ‘het spul van Willem’ in de schienwarpers op dit streektaolblog.
Het is schreven deur Gerrit Kuipers in 1959 en het giet over ‘eerpelkrabben.’
Luu die heur jeugd deurbracht hebt op een boerderij weet nog precies hoe het was: met de haand de eerpels uut de grond halen.

Aj in de haarst den es  bekiekt
dan lig daor ’t kale stoppellaand
en hier en daor ziej ’n pluumpie rook
van d’eerpelrangen die wordt verbraand.

Dan lig al ’t volk op ’t eerpellaand;
de manlu in heur oldste broek
de vrouwlu met ’n zak um ’t lief
en um de kop een olde doek.

En aal maor krabben, de hiele dag
van nao ’t melken tot an melkenstied
Met mooi weer, och, dan giet’t wal an,
maor regenweer gef vaak verdriet.

As ’t regent is t’laand ien modderbrij
dan wo’j zo kleumerig in ’t lief,
en al joen butten doet je zeer,
en rug en bienen wordt je stief!

Ie vuult je even een ander meins
aj noa ’t schoften in ’n bult rangen ligt….
en ’t zunnegie zuk even lat zien….
en d’ogen zakt je zachies dicht….

* Het gastblog van Willem is publiceerd in juli 2022 in de rubriek ‘Lezer van de maand’.

Reageren

31 oktober: ‘Olle-meinsn-verjaordag’.

“A’j toch overdag je verjaordag gaot vieren, dan wo’j old!” zeeden wij met oonze vriendenclub uut Hoogersmilde vrogger tegen mekaar.
Maor soms is ’t eem niet aans.
Tiedens de leste verjaordag in augustus in Assen hadden wij nog geen vervolgdaotums prikt, want “wij ziet mekaar ja nog met de luchtballonvaort.”
Ie hebt het allemaal kunnen lezen op dit blog: die luchtballonvlucht hef nog niet west.
Te veul wiend, regen, te weinig wiend……het is naor 2024 scheuven.

“Wanneer is de volgende verjaordag?” kwam der op gegeven moment in de groepsapp veurbij.
Niet. Nog niet ofspreuken.
Wij gooiden wat daotums in de groep, maor een aomnd heurde in de eerste twee maonden niet meer bij de meugelijkheden.
Wij kwamen uut op zundagmiddag 29 oktober, dat mus dan toch maor deurgaon.
Zoaterdag stuurde ik nog een berichie over de precieze tied dat wij iederiene verwachten: “Eem over de ‘olle-meinsn-verjaordag’ van mij mörgenmiddag: welkom vanof 15.00 uur.”
Nou bin ik ok de oldste van het cluppie en dat moet ik op zu’n middag ok nog wel eem heuren.

Maor of wij nou op een middag of op een aomnd bij mekaar zit: ’t is altied barre gezellig.
Zundagmiddag begunde Gerard over een zundagmiddag van vrogger bij oons thuis: “….dan zaten wij an de soep met pudding en dan was meester G.B.J. Hilterman op de radio!”
Ien zu’n zinnegie brengt een stroom van herinnerings naor boven.
Over kammeraodties die op zundag met-aten met een groot gezin en zich bedremmeld ofvreugen of ze gien schaoltie kregen veur de pudding. De grote breurs bekommerden zich niet um de tere kinderziel. “Nee. A’j gien pudding met eerappels wilt, moe’j joen bord beter leegeten.”
Over de stort-puddingvorm met een afbeelding van een eend: “Wij kregen allemaol een stukkie eendte op ons bord”.
Over grote gezinnen en op zundagmorgen altied wat lekkers bij de koffie: “Mien moe maakte gewoon een bakplaat vol cakebeslag en daor deu ze appelties op.”
“Mien moe heul de sneeuwster altied net wat te laat uut de diepvries; het binnenste was altied nog een beetie bevreuren…”
Mooie verhaolen, warme herinnerings an een wereld die niet meer bestiet.

Wij geneuten undertussen van het gezelschap van oons cluppie waoras wij al meer dan virtig jaor met optrekt.
Met zölfgebakken appeltaorte, gevulde eier en augurkies met boterhamworst.
Maor ok een uutgebreid käseplankie, een gezellig glassie en goedmoedig geplaog over en weer.

Mien collega’s vreugen maandagmörgen: “Had je een leuke verjaardag?”
Dan zeg ik allent maor: “Jah!”
Gieniene vrag wieder; ik leg niks uut.

Reageren

20 september: Avontuur in de jungle.

Roden bereidt zöch veur op de Roonermaark.
In de extra dikke ‘De Krant’ van dizze weke zat een Rodermarktfeestweek-katern met een overzicht van wat der allemaole te doen is in Roden.
Veul artiesten (Jannes, Marco Schuitmaker & consorten), pirdjerennen (kortebaandraverij), een liest met wat veur wagens der met doet an de Rodermarktparade, waor a’j kunt parkeren en netuurlijk  körtingsbonnen veur de kermis: ie kriegt 1 euro körting op een zak met 10 euliebollen.

An de Boskamp bint wij drok met het versieren van de straote.
Het thema veur de optocht dit jaor is ‘Avontuur & vertier’ en wij doet daor ok an met, want oons underwarp is ‘Avontuur in de jungle”.

Toen ik vanmiddag op fietse thuus kwam uut ’t wark was Gerard al drok in de tune bezig.
Hij haar een groot net ophangen (dat we vrogger over de eerdbeien trökken tegen de veugels) en daor haar e alle hedera-takken in hangen die e der bij ’t snoeien afknipt haar. Lampies van de buutenkarstboom der in, grote holten gorilla der veur: klaor.

Wat ok in ‘De Krant’ stun dizze weke was een column van mien haand in de rubriek ‘Moi Noordenveld’.
Daorin beschreef ik hoe wij twee jaor leden veur het eerst as Boskamp gezamenlijk de straote wat meer versierden as allent maor met lampies en vlaggies. En dat dat toen as gevolg haar dat wij mekaar as buurt wat beter leerden kennen. Woon ie niet in de buurt en wo’j ’t verhaol toch graag eem lezen? Hierbij een link naor een PDF met mien ”buurtverslag’: 2023.09 Straot versieren

Wij zöllen morgenaomnd (dunderdag) met de hiele Boskamp bij mekaar kommen veur een gezamenlijke borrel en een feestelijke oftrap van de straotversiering, maor het wordt hiel slecht weer. Veul regen. Ik hope dat het organiserend comité in zien wiesheid beslöt om dat moment eem uut te stellen. Vrijdag kan ja ok nog wel.

Woon ie in de buurt van Roden, kom dan eem kieken.
Veural ’s aomnds is het mooi, want dan bint der veul tuunen verlicht.
Beleef ie in Noord Drenthe zo maor een avontuur in de jungle!
Gien bananen metnemen; ie mucht oonze gorilla niet voeren.

Reageren

2 augustus: Ol’eerpels.

Mien moe haar een gruwelijke hekel an oale eerappels, in heur bewoording ‘ol’eerpels’.
Vroeger haalden mien olders altied een winterveurraod eerappels uut de polder; dan gungen wij met de Opel-Kadet-stationcar naor de Noord Oostpolder en weur de kattebak volladen met appels, boerenkool, spruuten en een paar mud eerappels.
In juli waren die miestal nog niet op, maor dan haar de gruunteboer wel al neie eerappels te koop.
Dat was moeilijk veur mien moe, want zij verheugde zöch op de neie oogst.
“Wij hebt de ol’eerpels nog niet op. Ik ben toch zo flauw van die olle, zachte proemen! Moe’j kieken hoeveul zwarte plekken der op zit en hoeveul a’j der of moet snieden!”
Maor in die tied (jaoren ’70) gooiden ie maor zo gien eten weg, dus mien moe maakte wat vaker slaatje en stamppot.
Ze schelde de eerappels ’s mörgens al en zette ze dan nog een paar uur in kold water weg “dan wordt ze nog weer wat steviger”.

Toen mien moe weduwe weur, gunde ze zöchzölf an het begun van de zommer al neie eerappels.
Zo gauw as die veurraodig waren koch ze die.
En waor ze eigenlijk altied vrij zunig was in heur uutgaven: neie eerappels muchten wat kosten.
Ze betaolde rustig € 4,- veur een kilo neie Opperdoes, terwijl de oale Bildstar nog in de schappen lag veur € 0,50.
“Ik heb gien auto en gien caravan en ik gao nooit op vekaansie: ik wil lekkere eerpels op mien bord!”
En geliek haar ze.

Vanmorgen stun ik bij ’t aanrecht het leste ressie oale eerappels uut de kelder te schellen en mus ik met een glimlach

…uut de kiemen alweer neie eerappelties….

an mie moe denken en heur gemopper op die ‘olle, zachte proemen!’
Sommige eerappels waren al zo oald, dat uut de kiemen alweer neie eerappelties gruiden….
En inderdaod, zwarte plekken en veul afval.
Vandage stamppot andievie, mörgen ovenschotel met vis en broccoli: oale eerappels OP.
Want ik bin opvoed deur mien moe, dus ik gooi maor zo gien eten weg.

Reageren

28 juni: Grafgift – Anne Doornbos

Hij mag zich inmiddels tot mien favoriete schrievers rekenen: Anne Doornbos.
Dit veurjaor kwam deel 3 uut in de reeks over Inspecteur Freek Rossing met as titel ‘Grafgift’.
Schreven in ’t Drents, het speult zöch of in Drenthe en giet over een typisch Drents underwarp: hunebedden.

Bi’j een vaste lezer van dit blog, dan wee’j dat ik arg geïnteresseerd bin in die préhistorische graven; samen met Gerard heb ik der al hiel wat bezöcht, niet allent in Drenthe, maor ok in Duutsland.
Tik bij de zuukfunctie van dizze website maor ies ‘hunebed’ in…

Het boek begunt met de ontdekking van het liek van een wichie under het hunebed D26 bij Drouwen.
Nog gien twee bladzijden haar ik lezen, toen haar ik oons fotoboek van veurig jaor al bij de kop: “Daor bint wij toch west, veurig jaor bij dat boomkroonpad in Börger…..” en daor vun ik de foto’s al: een beetie ofgelegen van de weg, een mooie kring kransstienen der umhen én het informatiebordtie met foto’s van de opgravings in de jaoren ’68 en ’70. Ik heb der toen zölfs een blog over schreven: Een bed en stoelen

Rossing stelt zichzölf honderd vraogen: waorum is het wichie hielemaol schoonmaakt en daornao insmeerd met eulie?
Waorum lig der allemaol diggelgoed um heur hen? Hoe hef de daoder heur daor under kregen?
Verder vindt e dat e der niet goed bij kan; hij vindt dat die iene dekstien eigenlieks optakeld mut worden, maor in Drenthe is dat vluken in de karke. Een hunebed haal ie niet uut mekaar.
“Dat is hetzelfde as zeggen dat de TT Assen in ’t vervolg op de zaoterdag veur Paosen hollen mut worden” zeg iene op ’t plietsieburo.

Het was een feest um dit boek te lezen.
Ie komt veul te weten over hunebedden en archeologie en ok over de handel in honden vanuut Roemenië en wat er met die handel nog meer met komt de grens over.  En ok nou weer mooie, herkenbaore stukkies in het boek.
Over de luu in Roon die met Rodermarkt denkt dat ze het centrum van de wereld bint.
Over de directeur van het hunebedcentrum die ok een prominente rol speult in dit boek.
En Rossing, die naor stad Grunn’n reist, waor e een gesprek hef op de faculteit archeologie waor nicht Coby heur colleges volgt.

En ’t is ok nog spannend; het boek kreg met recht de aanbeveling ’thriller’
Jammer dat daor gien goed Drents woord veur is.
Wat mij betreft wordt het tied dat RTV Drenthe een tillevisie-serie giet maken van ‘het Inspecteur Rossing-dossier’, zoas zo eigenwies op de kaft van het boek stiet.
Gien ‘Flikken Maastricht’  maor  ‘Tuut’n Assen’.
Ik verheuge mij nou al op die takelwagen bij dat hunebed…..

Beneid naor de veurige twee dielen over de Drentse speurder Freek Rossing?
Hierbij een link naor beide titels:
De paddenvanger
De man die Russisch preut

 

Reageren

19 juni: Bij oons op de Brink

‘Bij oons op de Brink’.
Die titel zette ik boven het verhaol dat ik naor de redactie van de ”Zinnig’ stuurde in meert. Het thema veur het juni-nummer was ”Dicht bij hoes’; daor had ik mien gedachten over laoten gaon. Wat is nou dicht bij huus? De tuun? De  JUMBO?  Toen bedacht ik dat ik een stukkie eeuwenolde geschiedenis dicht bij huus heb en hoe ik daor van geniet en toen wus ik het: de karke.

Op de redactie van Zinnig kriegt ze netuurlijk teksten anleverd van veul meer schrievers in de streektaol, dus het duurt eem veurda’j bericht hebt of joen tekst al dan niet plaotst wordt, maor dizze keer haar ik dus geluk: het kwam der in.
En niet allent mien tekst, maor ok de QR-code weur ofdrukt.
Met die QR-code ku’j binnen in de Catharinakarke kieken hoe of der uutzöt.

Ie kunt dus gewoon holden van een old gebouw.
Ie leest der alles over in ”Bij oons op de Brink’, hierbij een link naor een PDF: 2023.04. Dicht bij huus
Mien liefde veur die olle kwinte op de Brink is allent maor groter worden sinds ik daor ’s zummers toeristendiensten stao te dreien.
Oonze karke is lös in de maonden juli en augustus op woensdag- en zaoterdagmiddag; ok ik stao der weer een paor zaoterdagen te gidsen: 8 en 15 juli en 5 augustus.

Ko’j ok een keer kieken?
Dan krie’j eerst een pepermuntie en daornao vertel ik joe alles over de olde karke die al meer dan 800 jaor bij oons op de Brink stiet.

Reageren

25 mei: Een Drents jonchie.

Dizze weke is het week van de jaoren ’80 op Radio 5.
Ik heur joe denken: “Wat hef dat nou met Drents te maken?”
Het antwoord is ‘Bert Haandrikman’.
Hij hef zien eigen ochtendshow op 5 van 06.00 – 09.00 uur en ik ben een vaste luusteraar.
Hij stek niet under stoelen of banken dat e uut Börger komp en drag uut dat e een trotse Drent is.

Bert was as puber al een verwoed radioliefhebber en deur an alle spellegies met.
Curry & Van Inkel, Frits Spits, Hans Schiffers: hij hung regelmaotig an de tillefoon en sprokkelde zo hiel wat priezen bij mekaar.
In ‘Goeiedag Haandrikman’ heurden wij de ofgelopen dagen aal stukkies van die tillefoongesprekkies veurbij kommen.
Ién van de redens waorum hij met an deur met die spellegies was, dat e zölf op de radio wol kommen.
Hij wol stommegraag discjockey worden en dat vertelde hij ok regelmaotig as e weer ies op de radio kwam.

Wat opveul in die gesprekken was dat Haandrikman een Drents accent haar; ie können duudelijk heuren dat e uut Börger kwam.
A’j hum nou heurt praoten heur ie daor niks meer van.
Vanmorgen was der een luusteraar die reageerde op dat accent: “Hoe heb je dat zo afgeleerd?”
Toen vertelde hij dat dat veur hum destieds best een probleem west was.
In zien umgeving weur hum veurholden dat hij met zien Drentse ofkomst hielemaol gien diskjockey kun worden, want gieniene in Nederland zat te wachten op ‘een Drents jongetje uit Borger’.
Maor hij leut zich niet ontmoedigen.
Hij vertelde dat e zich suf oefend haar en toerloos Fred Emmer ofluusterde en naopreut.

Bert Haandrikman (foto: website Radio 5)

Het was een lange weg, maor Bert Haandrikman is een bekende diskjockey worden.
Vanaf 2002 was hij jaorenlang te heuren bij de KRO/NCRV op Radio 2. Hij was 14 keer medepresentator van de Top 2000 en tenslotte volgde hij Jeroen van Inkel op op Radio 5.

Respect en bewondering veur dizze Drentse deurzetter.
Dat e in de radiowereld, die een afkeer hef van regionale accenten, toch deurdrungen is tot de top.
Hij prat nog Drents met zien olders en as e in Börger is, maor hij zee dat e de streektaol haost wat verleerd was.
Kiek, daor snap ik dan weer niks van! Een Drents jonchie verleert zien moedertaol toch niet?

Ok eem genieten van die oale stukkies Radio?
Op het Instragram-account van Haandrikman vin ie 2 fragmenten: op 23 mei het programma van Curry & Van Inkel en 24 mei met Hans Schiffers.

Reageren

Pagina 1 van 14

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén