een alternatief voor 'de waan van de dag'

Categorie: Breien Pagina 3 van 7

14 oktober: Wat brei je? Een bank-organizer.

“Wat ben je aan het breien?”
“Een bank-organizer.”
“Wat is dat, daar heb ik nog nooit van gehoord.”

Een gesprekje dat ik in de afgelopen twee weken een paar keer voerde.
Een bankorganizer is een soort fietstas met aan één kant opbergzakken die je over de leuning van je bank hangt. Daar kunnen dan dingen in als een afstandsbediening en een rol pepermunt.
In mijn geval een schaartje, een doosje met spelden/naalden, een centimeter-rolletje en een beschrijving van het patroon waar ik mee bezig ben.

Wij hebben deze zomer een nieuwe bank gekregen; een mooie lichtgrijze met een elektrische relax-functie voor mij.
Maar als ik altijd op dezelfde plek zit, wordt de armleuning aan mijn kant groezelig van het

Zo ziet het er van boven uit.

vele gebruik. Door een bank-organizer over die plek te hangen hoop ik dat stukje bank wat schoner te houden.

Op internet zocht ik naar wat voorbeelden en ik combineerde wat ideeën.
Zo maak je zelf deze uitwasbare ‘bank-organizer’.

Nodig:
– 4 bollen Katia Canada
– 2 breipennen dikte 5
Met dit garen zou je eigenlijk op pen 7 of 8 moeten breien, maar als je op pen 5 breit wordt het weefsel stevig en lubbert het minder snel uit.

Beschrijving:
– 44 steken opzetten
– 1e toer alle steken recht breien.
– 2e toer: 1 kantsteek, 2 recht, 38 steken gerstekorrelsteek* (wordt onderaan dit blog beschreven) laatste 3 steken: 2 recht en 1 kantsteek
– 3e toer: 1 kantsteek, 2 averecht, 38 steken gerstekorrelsteek, laatste 3 steken: 2 averecht, 1 kantsteek.
De tweede en de derde toer herhaal je totdat je 3 bollen hebt opgebreid.

– Bij het begin van de vierde bol moet je even goed opletten.

Even goed opletten.

Je gaat nu verder in de tricotsteek: één hele pen recht afwisselen met één hele pen averecht. 
Dit gedeelte wordt straks omgevouwen: zorg dat de ribbelkant van de tricotsteek naast het 2-recht-zijkantje komt en dat de v’tjes -kant naast het 2-averecht zijkantje komt.
Zo krijg je een duidelijke afbakening van de zijkanten.
– Na 21 cm tricotsteek nog 10 cm boordsteek breien (1 st. recht, 1 st. averecht, aan de achterkant hetzelfde, recht boven recht, averecht boven averecht).
– Nu alle steken afkanten.
Laatste tricotstuk omvouwen en zijkanten vastzetten.
Midden over het tricot-gedeelte met een grove stiksteek het deel in twee stukken verdelen.

* Beschrijving gerstekorrelsteek:

Het gerstekorrel patroon levert op een simpele manier een leuk relief op.
Eerste naald
De eerste naald brei je de hele pen 1 steek recht en 1 steek averecht.
Tweede naald
In de tweede naald begin je met een averechte steek en daarna brei je een rechte steek, dit herhaal je de hele pen.
Je laat je de steken dus verspringen en je breit een rechte steek boven een averechte steek en een averechte steek boven een rechte steek.
Deze twee naalden blijf je herhalen.

Reageren

7 oktober: Hé!? Wordt ie nou kleiner….?

Als er bij ons de familie- of vriendenkring een baby’tje wordt geboren, dan krijgt de nieuwe wereldburger van ons een groot prentenboek, het liefst Monkie of Het mooiste visje van de zee. Als bonus brei ik er dan een klein vestje bij; het breipatroon daarvan beschreef ik al eens in het blog ‘Babyvestje overdwars gebreid’>>>.

Meer dan twintig van die vestjes heb ik al gebreid.
Vroeger kocht ik die sokkenwol altijd bij het Spinnewiel in Roden, maar die is al een tijdje dicht en in Leek verkopen ze het niet.
Altijd als ik in een andere stad ben zoek ik in een handwerkwinkel naar die speciale bollen sokkenwol, Opal is het merk.
Begin dit jaar kocht ik opgetogen drie bollen van 100 gram in Groningen, daar zou ik twee vestjes van kunnen breien, maar al breiend kwam ik er achter dat deze wol dunner was.
Dan zet je wel 70 steken op, maar dan heb je minder centimeters breiwerk.
Het wordt dus wat smaller, dus je moet het ook wat korter breien.

Het nieuwe vestje valt dus wat kleiner uit
De knoopjes zitten iets dichter bij elkaar en de mouwtjes moeten wat korter. dat maakt eigenlijk niet zo veel uit, het vestje is gewoon één maatje kleiner.
In Assen kocht ik toepasselijke olifantenknoopjes en vervolgens zette ik het vestje in elkaar en naaide de knoopjes er aan.

Nu heb ik nóg twee bollen, want ik had aan één bol genoeg.
“Waarom koop je die wol niet via internet?” zou een logische vraag zijn.
Dat kan inderdaad en dat doe ik ook wel eens, met name bij Jeanet van het blog ‘Blij dat ik brei’; die heeft een handwerkwinkel in Arnemuiden.
Maar als iedereen voor zijn garen en handwerkspullen het internet opgaat, blijft er geen handwerkwinkel meer over in Nederland.
Daarom probeer ik zoveel mogelijk gebruik te maken van de winkeltjes die er nog zijn. Want je wilt toch even voelen wat voor garen je koopt? En de kleuren in het echt zien? En tegen een buitengewoon koopje aanlopen?

Reageren

2 mei: Breien met twee kleuren

In Breda tikte ik zes bolletjes garen op de kop voor 6 euro: 3 groene en drie grijze. Daar wilde ik een warme kol van haken voor in de winter van 2019/2020. Bij Atelier 6A in Leek had ik een bijzondere steek gezien. Interlocking haken heette het en het moest met twee kleuren door elkaar.  Meer weten?  Zie Interlocking haken>>>

Proeflapje: onnodig ingewikkeld…

Ik zal maar eerlijk zijn: ik vond het veel te moeilijk.  Na veel gepruts kreeg ik het wel voor elkaar,  maar het kostte me heel veel moeite. Van ‘ontspanning’ was geen sprake,  laat staan van het tegelijkertijd voeren van een gesprek of kijken naar een spannende detective. Dus dat ging ik niet doen;  handwerken doe ik voor m’n lol. Op internet zocht ik naar alternatieven en vond een breisteek met twee kleuren op deze website: Breien met twee kleuren >>>.

De beschrijving was onnodig ingewikkeld, dus het duurde even voor ik het had begrepen.  Het proeflapje spreekt boekdelen. Maar het eindresultaat van mijn kol is erg mooi geworden.

Halverwege draaide ik de kleuren om,  wat een heel leuk effect gaf. De achterkant ziet er niet uit (omdat je steeds de draden achter de steken langs slaat)  dus ik vouwde de kol dubbel en naaide hem aan elkaar. Zo kreeg ik een kol die aan twee kanten draagbaar is en die je dus om de kraag van je jas kun heenvouwen. (klik op de foto’s voor een vergroting.)

Wil je deze steek met twee kleuren ook eens proberen? Ik maakte een andere beschrijving van de steek,  waardoor het (volgens mij)  eenvoudiger wordt om deze steek te breien.  Klik voor die beschrijving op deze link: gebreide kol met twee kleuren

      

Reageren

11 maart: Zen door breien.

Af en toe spreken we af met een echtpaar dat we al kennen vanaf de tijd dat Frea op peuterspeelzaal ‘het Kwetternest’ zat. Hun dochtertje zat bij Frea in de klas en de vriendschap die toen ontstond bestaat nog steeds. Tussen de dochters én tussen ons.
Twee weken geleden kwamen ze een avond bijpraten, want we zien elkaar minder dan vroeger toen onze dochters nog samen op school zaten. De dames deelden namelijk niet alleen hun peuterspeelzaaltijd, maar ze zaten ook 8 jaar bij elkaar in de klas op basisschool ‘de Haven’, waarbij wij als moeders veel samen optrokken.

Ze hadden een bloemetje meegenomen én een klein krantenartikeltje.
“Ik las het en ik moest gelijk aan jou denken!”
‘Breien = zen’ stond er boven het verhaaltje en de foto liet een paar breiende handen zien.
Dit stond er in:
Is het je wel eens opgevallen hoe relaxt dames (en een enkele heer) erbij zitten als ze aan het haken of breien zijn? Je wordt helemaal zen van haken en breien. Dat blijkt zelfs uit onderzoek: er komen gelukshormonen vrij, je bloeddruk zakt, je hartslag daalt en stress werk je weg. Haken en breien hebben ongeveer dezelfde uitwerking als mediteren of yoga, zonder ingewikkelde houdingen. Haal die breipennen en bollen wol dus maar weer tevoorschijn en brei een mooie zen-sjaal of handschoenen. Word je warm en gelukkig van. 

Nou spreek ik regelmatig mensen over breien en haken om de doodeenvoudige reden dat ik bijna altijd met een handwerkje in mijn handen zit en ik weet dat er ook mensen zijn die absoluut niet zen worden van breien of haken.
Een bloemlezing van een aantal reacties die ik in de loop van de jaren hoorde:
“Ik word er juist hartstikke gestressed van! Als ik aan iets ben begonnen móet het af en zit ik als een razende te prikken.”
“Breien? Mijn handen beginnen al te zweten als ik er alleen maar aan denk! Dan heb ik weer visioenen van te strakke steken op metalen breinaalden die niet wilden schuiven…”
En toen ik na de hartoperatie een ingewikkeld patroon inbreide riep een verpleegkundige: “Daar zou ik het nou van aan mijn hart krijgen!”

Maar spreek je ervaren handwerksters, dan zullen ze allemaal beamen: je wordt er heerlijk rustig van. De foto hiernaast is genomen door Frea in de heerlijke warme voorjaarsweek in februari. We zaten samen buiten in het zonnetje  te koffiedrinken en te handwerken.
Helemaal zen met z’n tweeën.

Reageren

5 april: Net als vroeger ‘stiekem lezen’.

De zeeën van tijd die ik voor de bypassoperatie had heb ik voor zover mogelijk aangenaam doorgebracht.  Toen ik in het ziekenhuis werd opgenomen  was ik net begonnen met een nieuwe vorm van breien: continentaal breien op een rondbreinaald (9 maart).  Inmiddels heb ik het onder de knie.  De ‘Pairfect-sokken’ zijn af (14 maart)  en het volgende project vordert gestaag: een Zeeuwse visserskol (3 maart) voor mezelf van gemeleerd blauw garen.  Deze keer niet op 4 pennen, maar met een rondbreinaald.

Ook heb ik heel veel gelezen; tijdschriften, het Dagblad van het Noorden en na ‘de Amerikaanse prinses’ (23 maart) las ik het boek ‘Veenbrand’ van Karin Fossum. Een Noorse detectiveschrijfster die een hele serie heeft geschreven over de inspecteurs Sejer en Skarre.  Het boek nam me mee het leven in van Bonnie en haar zoontje Simon. Op de eerste pagina lees je dat de twee dood worden aangetroffen in een oude caravan.  Vervolgens springt het boek een half jaar terug in tijd en kom je er stukje bij beetje achter wat er gebeurd is. Twee verhaallijnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben komen aan het einde van het boek even verrassend als gruwelijk bij elkaar.  Zo mooi geschreven; ik werd er helemaal door gegrepen. Als de nachtzuster ’s avonds op de laatste ronde het kamerlicht uitknipte, deed ik mijn eigen bedlampje aan en las nog even verder. Het gaf mij een beetje het gevoel van vroeger: papa en mama gingen naar bed en daarna lag ik nog een poosje ‘stiekem’ te lezen……

Reageren

14 maart: Gesprekje bij de mosterdsoep.

Gistermiddag ging ik tussen de middag lunchen met een paar collega’s.
Kok Cor had ’s morgens heerlijke mosterdsoep gekookt; dat ik ervaar ik iedere keer weer als een klein cadeautje op een werkdag.
We zaten met ons soepie en ons broodje bij elkaar en de dames van het gezelschap verbaasden zich over het patroon dat zich aftekende op de sok die ik aan het breien ben.
(zie ‘Even afbrillen‘).

“Zit je dat nou allemaal in te breien? Ingewikkeld ja!”
Maar ik breide het patroontje er  niet in: dat ontstaat vanzelf door het garen dat ik gebruik.
Het is speciale sokkenwol van Arne en Carlos, twee Noorse ontwerpers die breien weer helemaal hip hebben gemaakt.
De sokkenwol is een soort garen waar ik in 2016 al over las op het blog “Blij dat ik brei” Pairfect van Arne en Carlos.
In de bol is knalgeel ‘markeer-draad’ verwerkt. Als je de tweede sok begint met de draad ná het gele draadje halverwege de bol krijg je precies dezelfde sokken.

Inmiddels gaat het continentaal breien (zie ook Even afbrillen)  op rondbreinaalden me redelijk goed af.
In het begin was het wel een geprutst, maar nu handigt het me al wat beter.
Mijn collega’s moesten er nog wel erg aan wennen, vooral de mannen, al vonden die wel dat dit er een stuk veiliger uitzag dan het breiwerk met die vier naalden die alle kanten opstaken.
De wikkel die rondom de bol garen zat had ik meegenomen om het plaatje te kunnen laten zien. Collega Jan bestudeerde de wikkel bijzonder goed en kwam daarna met de opmerking: “Ik heb even in de stekentabel gekeken: als je sokken voor mij gaat breien moet je 58 steken opzetten, ik heb maat 46.”

Reageren

9 maart: Even afbrillen…..

Zat ik afgelopen woensdag nog in geuren en kleuren te vertellen dat ik in het ziekenhuis sokken zat te breien op 4 pennen, een dag later had ik alles wat ik had gedaan weer afgetrokken. Als ik op 4 pennen brei krijg ik altijd zo’n vervelende rij grote steken op de plaats waar je overgaat op de andere naald. Hoe strak ik de draad ook aantrek, die naald-overgangsnaad blijf je zien.

Dat vertelde ik aan een een medebreister en die zei: “Waarom brei je die sokken niet op een rondbreinaald?”
Op dit blog meldde ik al eens eerder dat ik dat vervelend breien vind, omdat je dan niks onder je armen hebt; dat zei ik ook tegen mijn adviseuse.
“Ja, maar dan moet je continentaal breien. Dus niet de draad om de pen heenslaan, maar de draad over je linkerwijsvinger leggen en de draad door de steek heenhalen!”
O ja. Natuurlijk.
Ik keek kennelijk zo ongelovig dat ze zei: ‘Kijk maar eens op internet. Er zijn filmpjes en foto-blogs, je leert het zo.”

Dat heb ik gedaan en ik heb besloten om het in ieder geval te proberen.
Een mens is nooit te oud om te leren.
De uitleg over het continentaal breien vond ik op de website Breiclub: continentaal breien Een duidelijk filmpje over hoe je dan precies recht en averecht  breit staat op Drops Design; de links staan hieronder.
recht breien  en averecht breien.

Tadaaah….!

Vervolgens zocht ik een pagina over sokken breien op een rondbreinaald.
Die vond ik op de site: A la Sascha: sokken breien op een rondbreinaald.
Zelf had ik wel zo’n naald, maar het soepele tussenstuk was veel te kort.
Ik kreeg een hele uitgerekte sok…….. ook niet de bedoeling.
Maar gisteravond sprak ik Elizabeth en Tineke tijdens een handwerksessie en Tineke had zo’n sok op een rondbreinaald staan: kon ik het mooi even afbrillen.
Vandaag heb ik een nieuwe rondbreinaald gekocht met een langer flexibel tussenstuk en tadaaaah: het begin is er.

Als een klein kind leer ik nu opnieuw breien.
Het valt me nog niet mee.
Eén sok ga ik in ieder geval op deze manier proberen.
Wordt vervolgd!

Reageren

3 maart: Zeeuwse visserscol.

Op verzoek van Gerard breide ik een warme col-sjaal voor thuis.
Hij had deze winter nog steeds een oud, onooglijk sjaaltje van mij om, het was hoog tijd voor iets nieuws. Nieuw voor mij was dat ik het patroon én de wol voor deze col bestelde via internet. Al jaren volg ik Jeannet van de website Blij dat ik brei.
Ze heeft een handwerkwinkel in Arnemuiden en ze schrijft, net als ik, iedere dag een blog. Een patroon, een nieuwe soort wol, de handwerkbeurs, een sjaal, een nieuwe steek: elke dag is er wel iets om met andere handwerkliefhebbers te delen.

Sinds kort heeft Jeannet op haar website ook een webshop, waar ze heel veel soorten garen, maar ook kant-en-klare pakketten verkoopt.
Een paar weken geleden bestelde ik het pakket de Zeeuwse Visserscol.
Twee dagen later had ik het al in mijn brievenbus.
Er zat een uitgeschreven patroon met tel-tekeningen bij én vier bollen garen.
Die vier bollen waren vacuum gezogen in een plastic zakje en pasten dus prima door mijn brievenbus.

Inmiddels is de col klaar; erg mooi geworden!
Wat voor mij wel lastig was: je moet deze col eigenlijk breien op een rondbreinaald,
Maar dat vind ik helemaal niks, omdat je dan niks ‘onder je armen’ hebt.
Het handigt mij helemaal niet! Alternatief is dan dat je deze col op 4 pennen breit.
Ook niet iets waar ik heel goed in ben….. maar ik heb het wel gered.
Het was leuk om de col te breien. De afwisseling van de steken maakt dat je steeds iets anders moet breien; op de automatische piloot is maar heel af en toe, meestal moet je blijven tellen.

Gerard heeft hem vooral ’s avonds om, lekker warm om nek en schouders.
Misschien ga ik ook nog wel één voor mezelf breien.
Maar dan waarschijnlijk wel op twee pennen.
Dan maar een naad achterin, het gehannes met vier naalden heb ik wel even gehad.

Een eerder blog over ‘Blij ik brei’:
‘9 februari 2015: Blij dat ik brei’

Reageren

1 februari: Meid…..vertel!

Eind december zag ik in de agenda  van één van de Vestigingsmanagers staan: laatste dag zwangerschapsverlof M.

Hè?!?

Ik ken M. als een ‘single lady’ van halverwege de dertig die al net zolang als ik bij Lentis werkt. De eerste jaren werkten we in hetzelfde gebouw, zij het wel op verschillende afdelingen, maar we waren beide secretaresse en hadden in die hoedanigheid regelmatig met elkaar te maken. Sinds 2013 zit ik in een ander gebouw en spreken we elkaar voornamelijk telefonisch, áls we elkaar al spreken.

Onmiddellijk belde ik een andere collega van dezelfde afdeling.
“Wat hoor ik nou? Was M. in verwachting? Heeft ze een baby? ”
Vrouwen onder elkaar. “Meid…… vertel! Nee! Echt waar? Joh!”

M. had een babyjongetje gekregen; de details laat ik op dit blog onbesproken.
Twee weken geleden, M. was al weer aan het werk, zocht ik haar op na het werk.
Heerlijk even bijgekletst. Hoe het nu ging met haar en haar kereltje. Foto’s bekeken op de mobiele telefoon.
“Als ik had geweten dat je zwanger was, had ik een truitje voor je gebreid” zei ik.
Ze merkte snedig op dat dat nog wel kon.
Tuurlijk!

Ik breide een klein spencertje voor een jongetje van 6 maanden en kocht er bij de HEMA twee rompertjes bij met lange mouwen.

Het spencertje heb ik zelf in elkaar geknutseld met wat patronen van oudere truitjes en vestjes die ik nog ik mijn handwerkkast had liggen.
Voor de breisters onder mijn lezers heb ik het patroon helemaal uitgeschreven, dus als je het leuk vindt kun je zelf aan de slag!
Hierbij een link  Baby-spencertje breien naar een PDF met de breibeschrijving, benodigdheden en verdere aanwijzingen.

Reageren

24 januari: De capuchon-sjaal. Of sjaal-capuchon (2)

In december schreef ik over de capuchon/sjaal die ik voor Carlijn had gebreid.
(Alweer vergeten? Lees 16 december >>>).
De laatste zin van dat blog was:
Binnenkort maar eens weer naar Leek.
Voor wol voor nog zo’n sjaal-muts-capuchon.
Voor mezelf!

Voor de kerstdagen ging ik nog naar Leek; in het handwerkwinkeltje Atelier 6A kocht ik twee bollen ‘Batik Swirl’ van het merk ‘Stylecraft’: een gemeleerd garen van in elkaar overlopende kleuren.
De blauwachtige versie die ik kocht heet ‘Blue Ocean” en bestaat uit 80% acryl en 20% wol.
De bollen wegen 200 gram per stuk en voor mijn eigen sjaal-muts was ik twee bollen nodig.
Inmiddels is ook mijn exemplaar klaar.
Ik had nog een beetje van één bol over en daarvan breide ik nog een bijpassende haarband, die lekker warm is over de oren.
Hiervoor 81 steken opzetten met een rondbreinaald, 16 cm versprongen boordsteek breien, alle steken in één keer afkanten. Het werk dubbelvouwen (je haarband is dan ongeveer 8 cm breed) en de twee kanten  losjes aan elkaar zetten.
Kun je niet met een rondbreinaald overweg?
Gewoon op rechte naalden breien en naast het dubbelvouwen en aan elkaar zetten van de boven- en onderkant ook de zijkanten vastzetten.
Op het vorige blog van 16 december staat een breibeschrijving van de capuchon/sjaal, en op dat blog staat een link naar de beschrijving van de versprongen boordsteek die ik hiervoor heb gebruikt.
Over de kleur: op de foto lijkt de sjaal lichter door het zonlicht dat er op valt, de kleuren zijn in het echt donkerder en iets meer zeegroen, zoals het plaatje van de bol hierboven.

Reageren

Pagina 3 van 7

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén