Breien is op zich een ongevaarlijke hobby. Ja, je moet uitkijken hoe je je breiwerk vervoert. Als de pennen uit je tas steken zonder beschermend dopje kun je iemand akelig verwonden.

Verder is het lastig als iemand heel dicht naast je wil zitten. Je hebt namelijk ruimte nodig om je armen te bewegen en af toen het werk om te draaien. “Ik kom even gezellig naast je zitten!” is voor een breister dus niet altijd een wederzijds genoegen. Maar in overleg kan er veel.

Eén keer heb ik een ongelukje gehad met een breipen. Ik breide een sok op vrij dunne, metalen pennen (met van die scherpe punten) en liet een steek vallen. Geschrokken boog ik me snel over m’n breiwerk om de schade te beperken. Daarbij vergat ik pen die recht omhoog stond…..en prikte daarmee in mijn oog. Een uur later zat ik bij de huisarts met een oog dat maar bleef tranen: kijken deed pijn.

Ik kreeg een oog-creme en een oog-lapje en zag er één dag uit als Moshe Dayan >>>. (Grapje uit de jaren ’70: Moshe Dayan heeft wel oog voor de Palestijnen, maar er zit een lapje voor.)    Mijn lapje was niet zwart maar wit en baarde nogal wat opzien. Maar het hielp wel! 24 uur rust en en mijn oog deed het weer prima. Nog maanden daarna dreven mijn familie en vrienden de spot met mij. Dieptepunt was mijn toenmalige schoonzoon, die met een grote plastic veiligheidsbril naast mij op de bank kwam zitten. Hij kreeg geen sokken.