Categorie: Bloemen Pagina 1 van 8

In ons huis staan altijd wel ergens een paar bloemen.
Een bosje narcissen, tulpen, een gekregen boeketje: het fleurt je huis een beetje op.
Dat hoeven niet eens grote boeketten te zijn hoor, soms haal ik uit de tuin een bloeiende tak of een roos; dan valt je de schoonheid van zo’n bloem des te meer op.
Deze week genieten we van twee rhododendron-knoppen die ik had meegenomen van een struik op het Timmerholt.
Zaterdag waren we namelijk even één middag bij Casa Grada in Westerbork: aan het water zitten in de zon, vissen en boek lezen.
Het was mooi weer en bovendien wilde we de grillfunctie uitproberen van ons nieuwe gourmetapparaat (zie ‘Dat gestink in huus‘)
Prima gelukt. Heerlijk.

Nu genieten we iedere dag van de prachtige bloemen die op hun 2e-hands Ikea-vaasjes staan te pronken in onze woonkeuken.

Afgelopen weekend zaten Gerard en ik een weekend in Casa Grada in Westerbork.
Heerlijk gehad, maar niet kunnen bloggen.
Maar……. tot mijn grote verrassing kreeg ik een gastblog van Petronet, mijn collega.

Ontspanning zoeken.

Wat doe je zoal als je een poosje uit de werkmodus bent?
Die vraag krijg ik geregeld nu ik al een poosje thuis ben in verband met burn-out klachten.  Ik wandel graag, sport 2x in de week en ik speur iedere week met mijn hond. Maar soms is dat teveel en is op de bank zitten met een boekje ook goed. Balans vinden is soms moeilijk.  Een poosje geleden kreeg ik een appje van ‘By Edith’ van ‘Bloemen en Meer’ uit Kolham of ik, net als met kerst, een thuisworkshop wilde doen. Nu kon ik kiezen tussen een voorjaarskrans of een bloemstuk. Ik dacht: “Het is toch leuker als je dit samen met iemand kunt doen!”
Vandaar dat ik collega Corry heb gevraagd om samen te bloemschikken.
Wij hebben allebei gekozen voor de krans, die ik donderdag bij Edith heb opgehaald.

Homemade by Petronet & Corry.

Ik kreeg per app een video toegestuurd en met 2 volle tassen keerde ik huiswaarts.
Wat zat er in de tas:
Bos eucalyptus
Bos pistache groen
2 takken met paarse distels
Potje blauwe druifjes (6 á 7 stuks)
Zakje krammetjes en cocktailprikkers
5 Veertjes
10 Eitjes
Hooi
Krans van stro

Met een klein vaasje tulpen…….

Zaterdag was het zover, Corry kwam bij mij om de krans te maken. Onder het genot van een kopje koffie en de video van Edith begonnen we met het knippen van de eucalyptus, pistache groen en paarse distels in stukjes van zo’n 10 cm.  Als je alles geknipt hebt dan begin je met 2 takjes pistache groen, dit druk je dan met een krammetje aan de binnenkant van de strokrans. Daarna druk je (weer met een krammetje) 2 takjes eucalyptus aan de buitenkant van de krans. De takjes moeten in dezelfde richting gelegd worden. Neem dan een plukje hooi en leg dit aan de bovenkant van de krans. Natuurlijk weer met een krammetje vastzetten. Tegen het hooi aan zet je het blauwe druivenbolletje. Dit doe je met een cocktailprikker: die prik je in de krans te prikken en dan zet je het bolletje op de prikker. Een distel leg je tegen het hooi en het blauwe druifje aan en je zet dit weer vast met een krammetje. Zo maak je de hele krans vol met de eucalyptus, pistache groen, hooi, blauwe druifjes en de paarse distels.

Tip: om een pijnlijke duim te voorkomen, plak je met plakband een stuiver op je duim.
(toevoeging Ada: net als met bloemenprikken voor de Rodermarktwagen….)
Met een lijmpistool zet je de veertjes en eitjes vast op de krans. Dit moet je natuurlijk wel een beetje verdelen over de krans.
De krans is nu klaar. Je kunt een glazen potje met waxinelichtje in het midden van de krans zetten, of zoals ik heb gedaan, een mooi vaasje met tulpjes in het midden plaatsen: zie de foto’s. (als je op de afbeelding klikt, komen ze groter in beeld)

…..of een waxinelichtje?

Het kost wel even tijd om de krans te maken want tegen half twee waren wij pas klaar. Het heeft ons ontspanning, energie en gezelligheid gegeven, die wij op dit moment allebei wel kunnen gebruiken.

Corry en ik waren enthousiast over onze krans: we stuurden maar even een foto op de app naar onze collega’s.
Iedereen reageerde enthousiast; de volgende keer doen we een workshop met alle collega’s!
Want iedereen kan wel ontspanning, energie en gezelligheid gebruiken.

Petronet

Ze liggen weer bij de supermarkten en de bloemisten: de  herfstkrans.
En kocht ik ze een paar jaar geleden nog voor € 7.50, nu kosten ze € 12.50.
Het is al lang geleden dat ik er één kocht, want ik maak inmiddels iedere herfst zelf een krans.

Deze keer deed ik dat op zondagmiddag de 23e.
Gerard was met vriend Hans naar de Euroborg voor de wedstrijd Groningen-PSV en ik fietste het eerste stukje richting Peize met hem mee.
Met voorbedachte rade, want ik wilde een paar trosjes vogelkers plukken.
De rest van de ‘oogst’ die ik in de krans wilde verwerken haalde ik allemaal uit onze eigen tuin.
Kalebasjes had ik nog van Astrid, kastanjes van de mavo-vriendin in Oosterwolde.
Op de afbeelding links zie je mijn aanrecht vol met alles wat ik had geplukt.

Dit jaar kon ik niet eenvoudig aan een ronde steekschuimring komen, dus ik sneed een gewoon blok oasis in repen en drapeerde die in stukjes op een grote schaal.
Het concept is ieder jaar hetzelfde.
De hortensiabollen steek ik zo in de oasis dat je die steekschuimkleur niet meer ziet.
Vervolgens prik ik hier en daar groepjes van wat ik verzameld heb: bramen, bessen, paarse besjes, rozenbottels etc. (klik op de foto’s voor een vergroting, dan zie je de details beter)
In het midden zet ik een omgekeerd waxinelichtglaasje met daarop een ouderwets glazen schaaltje dat ik nog van mijn oma heb geërfd.

Ieder jaar ziet mijn krans er anders uit.
Benieuwd naar voorgaande versies van herfstkransen en herfstbloemstukken?
Hieronder een overzicht:

Herfstkrans voor Apeldoorn uit 2015

Herfstkrans uit  2015

Huis-, tuin- en keukenbloemsierkunst uit 2016

Boerenbloemsierkunst uit 2017

Herfst en een beetje lente uit 2017

Herfstbloemstuk uit 2019

Plastic pompoentjes op een stokje uit 2020

Appeltjes en een bijzondere kastanje uit 2021

Toen onze moeders er nog waren reden we heel vaak over ‘de Smilde’.
In het najaar ging ik dan altijd even langs bij Astrid, die twee karren vol pompoenen en kalebassen voor het huis heeft staan aan de stille kant van de Drentse Hoofdvaart.
Kalebassen waar je in de supermarkt of bij de bloemist € 1,=  per stuk betaalt, koop je bij haar per 3  voor € 1,= of 5 voor €2,=.
Zelfs voor de iets grotere exemplaren betaal je € 0,50; echt wel even de moeite waard om langs te gaan.

Maar onze moeders zijn er niet meer en wij komen niet vaak meer langs de Drentse Hoofdvaart.
En áls we er langskomen is het vaak al avond en staat de kraam er niet.
Toen we vrijdagmorgen 7 oktober uit Westerbork vertrokken stelde ik voor: “Als we nu het Oranjekanaal eens helemaal afrijden, dan komen we in Hoogersmilde uit. Dan wil ik nog graag even langs bij Astrid.”

Een zak met 14 kalebassen voor 5 euro, net als vroeger.
Van zo’n zak kalebassen kan ik het hele najaar genieten.
Ik zet een accubak vol voor het raam en haal er af en toe één uit om in een herfstbloemstuk te doen.
Of ik hol er ééntje uit en zet er een waxine-lichtje in. Gezellig.

Gistermiddag nog maakte ik een bloemstuk voor op de salontafel.
Vanuit Westerbork had ik drie ‘punthortensia-bollen’ meegenomen en uit de zak van Astrid haalde ik twee kalebassen.
Nog wat sedum en witte hortensia’s uit eigen tuin: herfstbloemstuk.
Vandaag meer foto’s dan tekst: de foto’s zeggen genoeg.

Ook even langs bij Astrid?
Hierbij een link naar hun website.

Meer ideeën opdoen voor een herfstbloemstuk?
Hieronder een klein overzicht van blogs met dit onderwerp.
2015: Nazomeren met bloemen.
2015: Kalebas of hamburger,
2016: Huis-, tuin- en keuken bloemsierkunst
2017: Even tijd voor een bloemstuk.
2018: Foeksia & Halloween
2019: Herfstbloemstuk
2020: Plastic pompoentjes op een stokje. 
2021: Appeltjes en een bijzondere kastanje

Al jaren loop ik, op weg naar het dorpscentrum, langs een struik waar sliertjes donkerrode besjes aan groeien.
Heel mooi voor in een bloemstuk op onze salontafel, maar ik durf niet zomaar bij iemand anders dingen van struiken af te halen.
Gistermorgen trok ik de stoute schoenen aan en vroeg de achterbuurman (die ik niet zo goed ken) of ik wat bessenslierten van de struik mocht halen voor mijn boeren-bloemsierkunst.
“O jawel hoor. Wel even om denken: die besjes zijn giftig, dus niet opeten.”

Toen ik gisteravond de schaar zette in de struik ging er drie tellen later in het huizenblok tegenover de struik een deur open.
“Ada, ik wil mij nergens mee bemoeien, hoor, maar die besjes zijn giftig! Die struik heet de karmozijnbes.”
Daarvoor woon je in een dorp en een gewaarschuwd mens telt voor twee, dus dit mens telt voor vier!

In de sloot achter ons huis staat een bramenstruik met een weelderige opbrengst, daar knipte ik ook wat af en tenslotte zocht ik drie blauw/roze hortensiabollen uit onze tuin.
Zie hier het resultaat: het bloemstuk heet ‘Brummels* & karmozijn’.
(klik op de afbeeldingen voor een vergroting)

Ook maken?
Nodig: mooie schaal en een stukje oasis.
Oasis zich laten vullen met water, drie hortensiabollen er in prikken, dan is de schaal al gevuld.
Daarna de karmozijn-besslierten en de bramen verdelen over de schaal.
Kan ook met vogelkers, kastanjes, eikels, rozenbottels.

* Brummels is het Drentse woord voor bramen.

Een tijdje geleden kocht ik bij de Jumbo zo’n aanbieding bloemen: 2 bossen voor € 5,=.
Ik koos voor witte rozen en rode tulpen; cadeautje voor mezelf.
Meestal zet ik bloemen op één vaas, maar deze keer besloot ik het anders te doen.

In de vensterbank stonden de vier lage glazen potjes op een vierkant dienblaadje; die kocht ik in juni  vorig jaar en schreef er destijds al over in het blog ‘Niet gezocht, wel gevonden‘.
Verder zocht ik de twee identieke vaasjes op die ik jaren geleden al van een vriendin had gekregen.
De twintig tulpen en rozen verdeelde ik over die zes vaasje en zette de vier in de kamer en de twee in de woonkeuken.

De bloemen kwamen mooi uit.
De tulpen groeiden nog op de vaasjes, dus die staken na 5 dagen 5 centimeter boven de rozen uit, maar dat mocht de pret niet drukken: ik heb genoten van de twee bossen op de zes vaasjes.

Nog even een klein bloemen(eigen)aardigheidje.
Ieder jaar gaan we voor de zomer naar het tuincentrum om hang- en potplanten te kopen voor in de tuin.
Ieder jaar ga ik ook op zoek naar een leuk tafelstuk voor op het tafeltje onder de overkapping, maar het was/werd nooit wat ik zocht.
In april, bij de housewarming in Westerbork met de clan van tante Trijn kreeg ik een mooi tafelbloemstuk. Inmiddels staat het al anderhalve maand te geuren achter ons huis, het is prachtig.
Klein detail: er zit een wit bloemetje in dat stiekem rose wil zijn.
Af en toe piept er een recalcitrant rose bloemetje uit: één bloemetje zelfs met beide kleuren!

De afbeelding rechts heeft gisteren en vandaag de header van deze website gevuld: mijn bijdrage aan de oproep van Zelenski: “Protesteer tegen de oorlog!” De straat op is nog even niet aan de orde. Vandaag is er ook al brief aan Poetin op de bus gegaan. Ook een brief/kaart sturen? Mr. V. Poetin, 23 Ilyinkastreet 103132 Moskou-Russia.

Aan het einde van de morgen maakte ik even een ommetje om het huis in de warme najaarszon; wat heerlijk.
Nog wat bleek en trillerig, maar even buiten lopen behoorde weer tot de mogelijkheden.
In één week (die ik voornamelijk binnen had doorgebracht) leek de tuin ineens heel anders.
Voor ons huis staat een magnolia-struik, die plotseling helemaal in bloei staat.
Toen ik dichtbij kwam rook ik de bedwelmende geur die er vanaf komt.
Meeste jaren ruik je die geur niet: dan is het veel kouder, regent en waait het, zodat wat er aan geur is direct wegwaait.

Het mooie weer maakt ook dat de narcissen zich koninklijk manifesteren: fier rechtop staan ze in de zon te stralen in onze tuin.
De krokussen doen trouwens niet voor ze onder.
De skimmia die ik het hele jaar door ‘plunder’ voor opvul in bloemstukken staat ook in bloei en krijgt daardoor een heel ander uiterlijk.

De grootste verrassing was wat mij betreft de welkom-mand bij de voordeur.
Op 10 januari schreef ik in het blog ‘Tanze mit mir…’ dat ik de kerstattributen uit die mand had gehaald, maar dat het groen en de heide er nog zo mooi uitzagen dat ik het zonde vond om het al weg te gooien. Toen had ik daar twee potjes ’tête-à-’tête’-narcisjes ingezet. Op dat blog vind je een foto van hoe het er toen uitzag.
Vervolgens gebeurde er twee maanden niets.
Ik kon die narcisjes wel UIT die grond KIJKEN!
Regelmatig stond ik er bij te koekeloeren.
“Waarom gebeurt er nou niks?”
Gerard gaf nuttig advies.
“Misschien moet je ze water geven?”
Zucht.
Alsof ik dat al niet had gedaan.

Eind vorige week verschenen er zo ineens 3 petieterige narcisjes.
Als een kind zo blij sta ik dan te genieten van die drie kleine gele trompettertjes bij de voordeur.
Dat achter ons huis de hele tuin vol staat met diezelfde bloemetjes doet niks af aan mijn enthousiasme.
Toen ik zaterdagmiddag ziek thuis kwam had ik geen oog meer voor de bloemenmand: ik moest naar bed en wel direct.
Vanmorgen zag ik de mand weer.
Wat een mooi gezicht: alle bolletjes waren uitgekomen!

Veel afbeeldingen op het blog vandaag.
Als je op de foto’s klikt komen ze wat groter in beeld.
Wat ik wil zeggen is vast wel duidelijk: ik heb genoten van het uitbreken en het uitbundige begin van de lente dit jaar.

Anders….
Anders hadden we vanmiddag op de Roder Weihnachtsmarkt met het Carols-koor van de PKN-gemeente staan te zingen op de Brink bij de Catharinakerk.
Anders hadden we er vandaag prachtig weer bij gehad!

Het is niet anders.
Zeuren helpt in ieder geval niet, dus over tot de orde van de dag: zingen met de cantorij!
We mogen op dinsdagavond niet meer bij elkaar komen, dus het bestuur heeft in haar wijsheid besloten om voor de kerst twee keer op zaterdagmiddag bij elkaar te komen.
We moeten onze QR-code laten zien, als we lopen een mondkapje dragen en anderhalve meter afstand houden.
We zitten/staan kruislings minstens anderhalve meter van elkaar af; niet gezellig, wel veilig.
We weten niet eens of de cantorij op 25 december wel mee mag doen in de viering op de eerste kerstdag; we wachten wel af.
In ieder geval hebben we vanmiddag al weer heerlijk gezongen.
Mijn eigen stem viel me niet mee trouwens: zingen moet je wel bijhouden, het was brandhout vanmiddag!
Deze week maar even flink aan het oefenen.

Vandaag was ook kerstbomendag bij ons thuis.
Gerard heeft buiten de kerstversiering aangebracht en ik heb in de kamer een grote en in de woonkeuken een kleine boom opgetuigd.
De onderste takken knipte ik eraf, die kon ik nog mooi gebruiken voor een kerststuk.
Daarvoor gebruikte ik dit jaar de oude, rode piek die ik erfde bij de kerstspullen van mijn ouders.
Op de foto links zie je het kerststuk in de opbouwfase, rechts zie je hoe het is geworden.
(klik op de foto’s voor een vergroting).
Wil je nog een idee voor het verwerken van een piek in een kerststuk?
Lees dan het blog ‘O jee! De piek is passé….’ uit december 2016.
Vorig jaar maakte ik drie mini-kerststukjes op drie schaaltjes uit Gerards kerstpakket, daar zaten ook twee pieken bij.
Klik hier voor een link naar dat blog.

Vandaag een blog voor de creatievelingen onder ons.

Van collega-alt Essina (van de Catharinacantorij destijds) kreeg ik een leuke tip.
Ze had  bij een kringloopwinkel drie borden van verschillende grootte gekocht en 2 bijpassende kopjes.
De kopjes lijmde ze op de kop tussen de borden en zie daar:  een etagère.
Voor de gourmet , scheelt ruimte, of leuk voor kerstversiering.
Ze stuurde ook een foto mee, zodat we kunnen zien wat ze bedoelt.
Wat een leuk idee!

Verder had ik vorige week in een blog geschreven dat ik een zilverkleurige aardewerken schaal met sterren er op op de kop had getikt.
Daar heb ik zaterdag een adventsbloemstuk op gemaakt met hortensia’s als basis.
Deze keer heb ik kaarsen in verschillende diktes en lengte’s gebruikt.

Al vanaf 2014 blog ik jaarlijks over het adventsbloemstuk.
Benieuwd naar hoe je het maakt en naar de exemplaren van voorgaande jaren?
Hierbij een  link naar het blog over de adventskrans die ik vorig jaar maakte, van daaruit kun je steeds doorlinken naar voorgaande jaren.

Ook zelf iets gemaakt dat je graag wilt delen?
Stuur me een foto en een beschrijving, dan schrijf ik nog eens zo’n blog.
Essina: bedankt!