Toen ik begin jaren ’80 in Assen werkte had ik een collega die overwerkt was en van zijn hulpverlener een cassettebandje met ontspanningsoefeningen had gekregen.
Hij vertelde dat de mevrouw op het bandje dan heel zwoel in zijn oor zei ” Oohntspanne …….” en dat dat soms zo op z’n lachspieren werkte dat er van ontspannen niet veel terecht kwam.
Het sensueel uitgesproken ‘Oohntspanne…” werd de grap van de afdeling en werd te pas en te onpas gebruikt.

Nu, bijna 30 jaar later zijn er weet ik hoeveel verschillende oefeningen om te ontspannen.
Je ziet soms door de bomen het bos niet meer. Zoek maar eens bij google naar ‘Ontspanningsoefening’.
En waar de één heel rustig van wordt, daar loopt een ander gillend bij weg.

Als ik een hele drukke dag heb gehad en mijn hoofd zit helemaal vol met gesprekken, volle agenda’s en vergaderingen, dan heb ik baat bij muziek. Er is een aria uit een cantate van J.S. Bach (BWV 33) die wordt gezongen door een alt.
De aria heet “Wie furchtsam wankten meine schritte” en ik heb een prachtige uitvoering gevonden van Julia Hamari.
Julia heeft een volle, lage alt en is één van mijn favoriete zangeressen.
Al eerder noemde ik het feit dat Bach de stem en de instrumenten als het ware een duet laat zingen.
Dat hoor je ook in dit lied heel goed.

Een deel van de violen en cello’s begint heel zacht met ‘ploem ploem ploem’ en dan spelen andere violen een melodielijn.
Als de alt erbij gaat zingen gaan de twee melodieën prachtig door elkaar heen lopen.
Het is een heel rustig stuk en het ‘ploem ploem ploem’ geeft een aangenaam wiegend effect.
Hierbij een link naar dit stuk op You Tube >>>.

Probeer het maar eens. Oortjes op, lekker op de bank en je helemaal concentreren op de muziek.
Wat hoor je. Wat zingt ze. Hoe mooi lopen de verschillende melodielijnen. Hoe klinkt het samen.
‘ploem ploem ploem’ ……
‘Oohntspanne….’
Dank je wel Johan Sebastian.