Gistermiddag hadden we een gesprek met de internist over het vervolgtraject. Dat heeft een beetje vertraging opgelopen, maar nu zijn de contacten met het UMCG dan toch gelegd en kunnen we binnenkort een uitnodiging voor een intakegesprek in de bus krijgen. De hele behandeling en daarmee de verantwoording wordt dan overgeheveld van het Martini naar het UMCG.
We moesten nog bloedprikken en er moest nog een röntgenfoto van Gerard s heupen worden gemaakt. In wachtkamer A zat het al behoorlijk vol. We namen plaats naast een zingende mevrouw met twee dochters. “Ga je voor ons zingen?” vroeg Gerard. “Ja, wat wil je horen” vroeg ze. Dat hebben wij weer. De dames waren rijkelijk voorzien van tattoos, dus Gerard vroeg heel verstandig om iets klassieks. Dat kende ze gelukkig niet. Ze hield van Jannes. De gesprekken gingen vervolgens over motorcrossen. Toen praatten wij al niet meer mee. Wij weten niet veel van Jannes en motorcrossen.
Toen deze dames waren vertrokken kwam er een stel dames op leeftijd binnen, die de volle wachtkamer in ogenschouw namen. Ze stevenden op de enige twee lege plaatsen af, terwijl één onderweg nors riep: “Harregat, wat is ’t hier ja drok…!” Niemand reageerde. Het kan zo ongemakkelijk stil zijn in een wachtkamer. Tien minuten later kwam er een oudere mevrouw met een rollator binnen. We hoorden haar op de gang al zeggen: “Is hier nummer A? Doar mot ik hen”.
Ze kwam binnen, overzag de volle wachtkamer en zei: “Wat is ’t ja gezellig hier! Hebb’n joe de kovvie al klaor?” Mensen lachten, schoven wat op en hielpen haar met haar rollator en haar tas. Mijn vader zei het altijd al : men vangt meer vliegen met honing dan met azijn.
Omdat er niet te veel tijd mag zitten tussen de laatste chemo en het begin van de stamceltherapie, is Gerard gistermiddag begonnen aan de vierde chemokuur. “Business as usual” zou ik haast zeggen, we zijn al kind aan huis op de afdeling. De internist heeft ons gistermiddag verzekerd dat er geen vijfde kuur meer volgt in het Martini, dus we kunnen er van uit gaan dat de aanloop naar het stamceltraject binnen nu en drie weken gaat beginnen. We hadden van te voren een lijstje met vragen gemaakt, die de hematoloog allemaal in alle rust heeft beantwoord. We hebben weer wat meer informatie gekregen over wat ons te wachten staat, daarover meer in volgende blogs.
Geef een reactie