Zaterdag was ik met twee dochters en tante Trijn in Emmen.
Shoppen. Er was niet veel van onze gading: wel opruiming overal maar wij hielpen niet hard mee met opruimen. Maar ook zonder tassen vol kleren hadden wij een heerlijke dag. Koffie met een saucijzen- c.q. kaasbroodje, broodje zalm met zoete witte wijn bij Brownies & Downies >>>(werkgelegenheidsproject voor mensen met het syndroom van down), snuffelen in allerlei winkeltjes en ondertussen heerlijk bijkletsen.

In Emmen bezoeken we ook altijd ‘De oude liefde’, een kledingwinkel met ‘andere mode‘. Ook deze keer vond ik weer iets leuks: een zwart zomerbloesje met kleine gaatjes. Buiten stond een draaiorgel te spelen. Ik zong een regel mee: “Du schwarze Zigeuner, komm spiel mir was vor….” tante Trijn maakte het af : “denn ich will vergessen heut’, was ich verlor””
De wenkbrauwen zaten bij de dochters zowat in de haargrens. Zij hebben al een grote hekel aan een draaiorgels…..gaan ze nog meezingen ook!

De meneer achter de kassa vond het vermakelijk.
“Het idiote is dat je met zulke erge muziek alles woordelijk mee kunt zingen” constateerden we als 50-plussers onder elkaar. In mijn hoofd buitelden de herinneringen aan mijn vroegste jeugd over elkaar heen: vakanties in Duitsland, waarbij ik (5 of 6 jaar) het statiegeld mocht verbrassen in de juke-box. Tante Trijn, de zus van mijn vader, is de enige met wie ik dit soort herinneringen deel. Zij is de enige die snapt wat zo’n liedje met me doet.
Ook al is het dan zo’n afschuwelijke draaiorgel uitvoering.
Voor de liefhebbers hierbij een link naar de originele versie van Du schwarzer Zigeuner >>> uit de jaren ’60.
Voor mij sweet memories.
Entschüldigung: schöne Erinnerungen.