17 oktober: Waarom eten wij nooit rode kool?

Vanmorgen al heel vroeg is men in het UMCG begonnen met het toedienen van de kuur. Deze kuur zorgt er voor dat de stamcellen, die normaal gesproken in je beenmerg zitten, los gemaakt worden van het beenmerg en opgenomen worden in de bloedbaan.
De hele dag kreeg Gerard deze kuur via een infuus toegediend en tegelijkertijd kreeg hij ook veel vocht via dat infuus om  een goede doorstroming door het lichaam te bevorderen.
Hij heeft het allemaal goed doorstaan. Vanavond rond 24.00 uur zal men stoppen met die infusen en als het goed is mag hij dan morgenvroeg weer naar huis. We hebben afgesproken dat ik hem rond 10.30 uur kom ophalen!

Vanmiddag kwamen Carlijn en haar vriend op bezoek. Wij zijn helaas ervaringsdeskundigen op het gebied van ‘in het ziekenhuis liggen’ en wij weten dat het doen van een leuk spel heel goed is voor het verzetten van de zinnen. Met z’n vieren deden we Machiavelli, een spel dat we graag met elkaar spelen (zie: 8 juni >>>). Voor de gezelligheid had ik een zak druiven, een pak vruchtensap én een zak paprikachips mee.

De tijd vloog om. Voor we het wisten was het al weer etenstijd en stond de zuster met de etenskar klaar. Het rook heerlijk: Gerard at vanavond hachee met rode kool en aardappelpuree. Rode kool eten we thuis nooit!
Voor mij stond er nog een restje spaghetti van donderdag in de koelkast.
Was ik blij mee.
Want ik lust geen rode kool.

Vanavond komt Harriët met haar vriend op bezoek bij Gerard. Gaan ze denk ik Kolonisten van Catan doen. Op dat spel kom ik in een ander blog nog wel een eens uitgebreid terug.