22 december: Hoe gaat het nu?

Gerard is nu al meer dan twee weken thuis. Heel vaak wordt ons de vraag gesteld: “Hoe gaat het nu?” Het gaat goed.
Afgelopen weekend heeft Gerard meegezongen met het carols-ensemble van InBetween: een paar repetities en zondag zingen op de Kerstmarkt op landgoed Nienoord.
Hij is nog wel snel vermoeid. Elke dag gaat hij voor of na het eten even een paar uur naar bed, dan kan hij het ’s avonds beter volhouden.
Hij helpt hier en daar een handje met de huishouding: gisteravond bijvoorbeeld zorgde hij voor het eten (boerenkoolstamppot) en hij loopt er iedere dag wel even uit voor de broodnodige beweging én buitenlucht. Op 28 december staat er een afspraak met de hematoloog. Daarvoor is Gerard gistermorgen al even naar het UMCG geweest voor bloedafname, zo weten we zeker dat de uitslagen daarvan volgende week maandag binnen zijn.

We genieten van onze kerstvakantie samen. Vorige week maakte ik een kerststuk. De

een nieuwe glansrol voor de piek

kerstboom die nu in de kamer staat had iets te lange takken aan de onderkant, die kon ik goed gebruiken. In het bos vond ik nog wat hulststruiken waar nog behoorlijk was bessen aan zaten.
Het stuk staat op een grote, glazen, ondiepe schaal.
Middenin staat een groot stuk oasis en daar pal tegenaan zette ik een oud glazen bokaaltje dat nog van mijn oma is geweest. Daar deed ik een kaarsje in.
Vervolgens plantte ik onze piek in de oasis.
Onze kerstboom heeft namelijk geen piek, onze kinderen weten niet beter of er zit een grote rood/groen geruite strik bovenin. Maar ik had nog wel een piek, die bleef al jaren in de doos. Tot dit jaar dus. Vorige week zag ik in Landgoed Mensinge een bloemstuk waar wel drie pieken in verwerkt waren en ik dacht: dat kan ik ook!