5 januari: Schaatsen op de snelweg.

Wel een wekker gezet vanmorgen voor de eerste werkdag na de kerstvakantie.
Maar met in het achterhoofd al het idee: “Als het ijzelt en het niet vertrouwd is ga ik niet”.
Ik ging niet.
De mens wikt, het weer beschikt.

Maar wat nou als je  kerstvakantie in Nederland om is en je vliegtuig vertrekt om 12.30 uur vanaf Schiphol om je naar Londen te brengen?
En in Londen om 15.30 uur een (reeds betaalde) trein klaar staat om je naar Nottingham te vervoeren?
“Papa…”
Smekende blik.
“Er rijden geen bussen. En alle treinen hebben vertraging.”
Papa was een held vandaag.
Om 07.30 uur vertrokken ze, hij bracht Frea naar Lelystad waar (qua weer) niets aan de hand was.
Het kind was eerder op Schiphol dan papa weer bij mama aan de koffie zat.
Papa kan alles. Zelfs met CODE ROOD van het KNMI voor het hele Noorden door Drenthe, Groningen en Friesland rijden.

Kind uit Leeuwarden nodigde uit ons om ergens aan mee te doen: “It giet oan: Elfstedentocht op de snelweg in Friesland!” Lolbroek.

Wat heb ik gedaan met mijn onverwachte vrije dag? Van de zenuwen en de onrust over de ‘reis vol gevaren’ van man en dochter ben ik hard aan het werk gegaan. Kamers opgeruimd, bedden verschoond, stof gezogen en voor twee dagen eten voorbereid.
Vanmiddag heb ik een digitaal foto-album klaargemaakt, bijgewerkt tot 4 januari 2016!
Tijdens het werk kwam op mijn MP-3 speler Aafje Heynis voorbij met “Bist du bei mir”.
Daar kan ik niet bij doorwerken, ben even gaan zitten. Luister via deze link >>> naar deze prachtige uitvoering, dan begrijp je wat ik bedoel.
Einde middag kregen we een appje van Frea: Thuis!