Af en toe krijgen we hele lieve post.
Van onze dochters.
Van die post waar je ontzettend van opknapt.
Dat ze van ons houden en dat we lief zijn.
Vorige week stuurde één van hen een kaartje met een schilderij van Marius van Dokkum >>>.
“Liefde van één kant” heet het.
Marius van Dokkum is een schilder waar ik een zwak voor heb.
Hij heeft ooit een tekening gemaakt voor ons.
Voor ‘ons kinderkoor’.
Het koor heette Oecumenisch Kinder- en Tienerkoor Roden.
In 2002 bestond het koor 10 jaar en ter gelegenheid daarvan brachten we een CD uit.
De titel was “Zing zolang je leven mag” en één van de bestuursleden van het kinderkoor destijds had connecties met Marius van Dokkum.
Voor een vriendenprijs maakte Marius de CD-omslag en wij waren apetrots!
Gisteravond kreeg ik een app’je van mijn aangetrouwde nicht in Apeldoorn: mijn neef had een CD mee naar huis gekregen. Laat die neef nou werken bij een ex-bestuurslid van ons kinderkoor! Die had dus nog een paar CD’s in de kast liggen en heeft gedacht: zou Ada’s neef die CD al hebben? Nee dus.
It’s a small world after all…..
‘Liefde van één kant’
Marius van Dokkum
Maar even terug naar de kaart van de dochter: deze kaart kregen wij. (klik op de foto voor een vergroting)
Omdat wij ook van die snoep-hartjes houden.
Het is dat de woorden die in de kaart staan heel lief zijn, maar op het schilderij wordt wel een andere indruk gewekt…….
Sinet
Wat een leuke kaart!!