Tegenwoordig kun je kiezen wat voor ringtone je wilt horen als je telefoon overgaat.
Je hoort om je heen de gekste dingen. Loeiende koeien. Kirrende baby’s. Nokia melodietjes. Ouderwets telefoongerinkel. Irritante piepjes.
Al vanaf dat ik een eigen mobiele telefoon heb is mijn ringtone er één van Johann Sebastiaan Bach.
Het is een gedeelte uit de Cantate BWV 188 “Ich habe meine Zuversicht” : Sinfonia.
Meestal schrikken mensen in mijn omgeving omdat er in mijn broekzak violen beginnen te spelen, maar zo heel af en toe is er iemand die het stuk kent.
Toen ik in 2014 in het ziekenhuis lag, ging mijn telefoon nog laat op de avond over.
De twee kamergenoten tegenover mij gingen rechtop zitten en keken verbaasd om zich heen.
Mijn buurvrouw bleef liggen en constateerde droogjes: “Dat is Bach.”
Ze vond het jammer dat het ophield…….
Hierbij een link naar het muziekstuk op You Tube: Bach Cantate BWV 188.
Het is een uitvoering door een symfonieorkest en een orgel.
En zoals Bach de menselijke stem en het orkest door elkaar heen vlecht, zo doet hij dat in dit stuk ook met orkest en orgel.
J.S. Bach
(Standbeeld in Leipzig)
Het is een fantastisch muziekstuk. Als ik naar Franse les loop en ik heb dit op de oortjes, dan kan ik precies in dit tempo wandelen: heerlijk!
Halverwege het stuk krijgt het orgel een prominentere rol. Het is erg ritmisch en je ziet aan de gezichten van de muzikanten hoe moeilijk het is om de muziek ‘onder elkaar’ te houden.
Het hele filmpje duurt 8 minuten. Neem eens de tijd en geniet van dit prachtige stuk muziek. Kijk naar de violisten en de andere instrumentalisten, verbaas je over de virtuositeit van de organist, volg de spanning als het even heel moeilijk is en constateer de ontspanning als men weer het vertrouwde hoofdthema van het stuk gaat spelen.
Waan je even 8 minuten op de eerste rij tijdens een klassiek concert en geniet van wat Bach vermag!
Geef een reactie