Zoaterdagmiddag kwam de postbode met drie enveloppen én een pakkie.
Een brief van de Rabobank, een brief van uutvaortverzekering en een brief van de gemiente. Iets met belasting. Knap ik nooit hiel arg van op.
Maor het pakkie maakte de dag, het weekend, haost de hiele weke hielemaol goed.
Dit zat d’r in:
de neie CD van Daniël Lohues ‘Aosem’. Mét een handtekening van de meester.
Kregen van mien boekenvriendin (zie 2 maart 2015 >>>).
Een hiele biezundere sensatie: vittien neie liedties, waorvan ik allent de eerste al ies heurd had. ’t Is weer prachtig. Ze staot alle vittien al op mien MP3-speuler.
Nao ’t eten gao ik ’s aomds vaak eem op de bank. De komende dagen doe ‘k dat met Daniël.
Dan zingt e in mien oren, met zien gitaar d’r bij. Of de piano.
Op facebook linkte Lohues zölf naor een interview met hum in de Volkskrant. “Het kerkorgel is de eerste liefde in mijn leven >>>”
Een biezundere man. Het laatste nummer op de CD het “Let maor niet op mij“.
Bin ik niet met hum iens.
Ik zol zeggen: “Let veural op Daniël Lohues. Ku’we nog een boel van leer’n.”
Jeannette: bedankt!
Tineke Vonk
Wat een mooi kedoogie Ada! Daniel Lohues heeft prachtige liedjes en het is een fantastisch goed muzikant.
Ik was even wat achter met het lezen van je blog maar ben nu weer helemaal bij.
En wat fijn dat Gerard al weer in de tuin heeft gewerkt!
Groetjes, Tineke Vonk