Op 29 november schreef ik over ‘Hijack’, het bandje waar Carlijn in zingt.
Af en toe stuurt ze me eens een liedje dat ze hebben opgenomen.
Meestal is dat iets in het Engels en het is ook vaak een cover van een bekend nummer.
Maar er is één liedje dat niet onder die criteria valt.
Het is Nederlandstalig, het heet ‘Hand in hand’ en het heeft niets met Feyenoord te maken.
Het is een liedje met een geschiedenis. Het is geschreven door de vader van Sip Visser (één van de bandleden) in 1952.
Sip heeft dit nummer al eens eerder opgenomen, ik dacht begin jaren ’80.
Die vader was toen hij dit liedje schreef nog niet zo lang getrouwd met een hele mooie vrouw. Ze was kunstenares en zeer getalenteerd.
Hij vroeg zich af of hij in staat zou zijn om haar bij zich te houden: er waren kennelijk kapers op de kust. In het lied gebruikt hij zijn fantasie: hoe zou het zijn als ze mij zou verlaten? Hoe zou ik me dan voelen? Eerst beschrijft hij hoe mooi het was met haar en vervolgens vertelt hij hoe hij denkt dat het zou zijn als ze niet meer bij elkaar zouden zijn.
Het blijft ontzettend in je hoofd zitten, vooral het melancholische refrein (zonder woorden, Carlijn zingt alleen maar “La la la la lada…..”).
Hierbij een link naar het nummer >>> op Soundcloud.
(Om te luisteren naar Hand in hand: klik op het witte pijltje in het oranje rondje).
Mooi dat zo’n lied dat eigenlijk al was vergeten nu weer in een afgestofte, moderne versie te horen is!
Geef een reactie