Zaterdagavond zaten we in de kerk in Leek op de tweede rij bij het concert “InBetween the seasons”. Gerard zong in het koor, dochter Harriët speelde in het jazz-combo en dochter Carlijn stond bij de deur toegangskaartjes te controleren. Het bijzondere was dat oudste dochter Frea er ook was.
Omdat oma Waninge is overleden is ze overgekomen uit Engeland voor het bijwonen van de begrafenisplechtigheid.
We hebben genoten van de avond. Ik zing natuurlijk niet zelf, maar ik was wel een beetje plaatsvervangend gespannen. Van te voren had ik van Gerard alle details over de koorrepetities al gehoord.
InBetween is een groot koor en ze hebben een hele goede dirigent: Edwin Velvis.
Die is niet snel tevreden: het moet gewoon goed. Kijken! Opletten! Tekst uit je hoofd leren! Aan al die eisen wordt niet altijd voldaan, waardoor Edwin nog al eens moet foeteren op het koor (zelf noemt hij dat overigens ‘preken’…). Verder was er heel weinig oefentijd voor het koor samen met het combo, er werden namelijk ook twee stukken samen gedaan.
Maar zaterdagavond ging alles goed, alle seizoenen kwamen voorbij.
‘Autumnleaves’ was voor mij het mooiste lied van de avond: wat een prachtige uitvoering.
In de pauze en na het concert waren er nogal wat mensen die tegen dochter Harriët iets zeiden over haar saxofoonspel. “Goed gespeeld, hoor!” of “Mooie jazz-muziek!”.
Tenminste….. men dácht dat men het tegen Harriët zei. Menigeen heeft iets geroepen tegen Carlijn, die veel op Harriët lijkt. Of tegen Frea, ’t zelfde laken een pak.
Toen wij ’s avonds thuis samen een glaasje wijn dronken hadden de
dames er onderling grote pret om. “En dan wilde ik nog zeggen, “maar…..maar….ik ben….” maar dan liepen ze vervolgens al weer door. Ik heb het maar zo gelaten.”
Wij vinden het niet gek.
Hierbij een link naar een filmpje >>> van 2 seconden. Ze wilden een ‘selfie’ maken, maar drukten per ongeluk op het film-knopje.
Sini ramaker
Harriet is links op mijn i pad.klopt?
Autums leave, vind ik ook mooi, vooral de zin “but i mis you most of all my darling, want dat zing ik steeds . Vind ik ook muzikaal. Het concert liep voor mijn gevoel als een trein.
Dat komt door de intensieve repetities. Maar het resultaat mocht er zijn.
Sini.
Nettie
Ben even met terugwerkende kracht je blogs aan het lezen. Nog gecondoleerd met het overlijden van jullie ‘moeder.’ En wat is Frea enorm veranderd. Ik ken haar bijna niet terug. Prachtige meiden!